Geçen hafta kliniğimize iki kişi geldi.Önce köpekleri olduğunu ve köpeklerinin bazı sıkıntıları olduğunu söylediler.Gerekli tedavi yöntemlerinden bahsettikten sonra,sanki akıllarına o anda gelmiş gibi asıl söylemek istedikleri konuya getirdiler lafı.Aynen aktarıyorum:’’ibrahim bey işin doğrusu biz köpek dövüştürüyoruz,bir ilaç varmış diye duyduk.Köpeğe yapıyormuşsun her tarafı uyuşuyormuş ve parçalansa bile hissetmediği için saldırmaktan geri durmuyormuş.Böyle bir ilaç varsa bize verin???’’
Bu talebe verdiğim cevabı burada söyleyip ağzımı bozmak istemiyorum ama şunu çok merak ediyorum;bir insan nasıl bu hale gelir?Hem hiçbirşeyden haberi olmayan canlıları birbirine düşman sandırıp kan revan içinde bıraktıracaksın,Hem bundan kumar yoluyla para kazanacaksın,Hem kul hakkına gireceksin,Hem bunu sıradan bir konu haline getirecek kadar kanıksayacaksın,Hem hayvanların tedavisinin yapıldığı bir merkezde bunu talep edebilecek kadar şuursuzlaşacaksın,Hem daha da fazlası için sanki mümkünmüş gibi bilimden,ilimden faydalanmaya çalışacaksın.Merak edenler için söyleyeyim böyle bir ilaç yok.Olmasında.
Yalnızca bu da değil.Köpek dövüşü yaptırmayanlar çok mu düzgün hayvan besliyorlar.Toplumun her kesiminden birçok insan sahibi olduğu köpeğin kulaklarını kuyruklarını kestiriyor.Köydeki vatandaş sürü köpeği olduğu için bahanesini sunuyor,şehirdeki estetik diyor.Oysa kulak ve kuyruk denge unsurudur ve kulak kepçeleri sesin yönünün tayininde rol alır.Ne sağlıklı ne de yasal bir uygulama değil kulak kesimi.İslam dinine göre caiz de değil.Bakın Nisa suresi 118 ve 119.ayette ne diyor:’’ Ki Allah onu lanetledi,o da şöyle dedi:’yüceliğine yemin olsun ki,kullarından belirlenmiş bir pay alacağım.Ve şüphesiz onları sapıtacağım ve kesinlikle onları kuruntulara düşürüp,olmayacak kuruntularla aldatacağım ve kesinlikle onlara emredeceğim de,hayvanların kulaklarını dilecekler ve yine kesinlikle onlara emredeceğimde,Allahın yarattığını değiştirecekler.’ Ve her kim Allahı bırakıp şeytanı dost edinirse,kuşkusuz açıktan açığa zarara düşmüştür.’’..Sahipli hayvanlara istemeden de olsa verilen zararlar bununlada sınırlı değil.Birçok kedi ve köpek yavrusu eğitime erkenden başlayabilmek adına çok mühim olan anne sütünü alamadan annelerinin yanından ayrılıyor.Bu hem psikolojik hemde fizyolojik olarak çok büyük kayıplara yol açtırıyor.Çünkü anne sütü barındırdığı yapılar sayesinde yavrunun en azından aşıya kadar olan süre içinde korunmasını sağlıyor.Bu olmadığı zaman bünye savunmasız kalıyor.Kimileride tek doz aşının yeterli olacağını düşünüyor.Esasen çift doz aşı bile yüzde yüz koruma sağlayamazken tek doz aşının korumasını beklemek sadece hayal olmaktan öte geçemiyor.Hayvan sahibi olmak dikkat gerektiren bir sorumluluk gerekli dikkat gösterilmeyince normal davranışlar anormal davranışlardan ayırt edilemiyor ve bu da birçok hastalığın farkedilememesine sebep oluyor.İnşallah haberi olmayanlarında bu bilgilerden haberi olurda,hatalardan dönülür.
Çok karamsar olduk belki ama durum o kadar da kötü değil,memleketimizde hayvan severlik yok diyemeyiz çünkü en çok güvercin beslenen illerden biridir herhalde Sivas..Her kesimden insanımız içten ve samimi olarak bu ilgiyi gösteriyor. Kanarya,muhabbet kuşu ve sessizce beslenen balıklara,kedilere,kaplumbağalara olan sevgi ise sürekli artıyor.Ayrıca kangal köpeği yetiştirme çiftliklerinin haddi hesabı yok,ilgi olmasa bu arz olamazdı sanırım.Zarar vermeden sevmeyi öğrendiğimizde sorun hallolacak İnşallah

23.09.2013
hakikat gazetesi