Oyunun Çocukluk Çağı Kaygıları Üzerine Etkisi
Öncelikle korku ve kaygı arasındaki farklılıkları açıklamak gerekirse; korku, çocukların görünen veya görünmeyen tehlikeler karşısında gösterdikleri sevgi, öfke, neşe veya üzüntü gibi doğal tepkilerdir. Kaygı ise genelde açık ve net bir gerekçe olmadan hissedilen huzursuzluktur. Çocukluk dönemindeki kaygılar gelişimin bir parçasıdır. Belli gelişim dönemlerinde çocukların bazı korku ve kaygılarının olması olağandır. Çocuklardaki yaygın kaygı ve korkulardan bazıları;
0-6ay: gürültülü şeyler, ortamlar.
7-12 ay: yabancılar, ani hareketler, büyük ve hayali objeler.
1 yaş: ayrılık, tuvalet, yabancılar.
2 yaş: ayrılık, karanlık, hayvanlar, gece sesleri.
5 yaş: ayrılık, hayvanlar, “kötü insanlar”, vücuduna gelecek zararlar.
6 yaş: ayrılık, şimşek ya da gök gürültüsü, hayali varlıklar, yalnız uyuma ve yalnız kalma, fiziksel yaralanma korkusu.
Çocuğun gelişimine paralel olarak ayrılık kaygısı, okula başlama, fiziksel yaralanma gibi kaygıları olabilir. Kaygı kendini çok değişik şekillerde gösterebilir. Belirtiler bilişsel, davranışsa ve fiziksel olmak üzere çeşitli alanlarda görülebilir. Uyku, beslenme, tuvalet alışkanlığının bozulması, kaygısını net ifade edemediği için çocuğun hırçın, sinirli olması, aşırı endişeli, huzursuz olma hali, durum ve etkinliklerden kaçınma, anne-babaya bağımlılık, yaşının gerisinde davranışlar, tırnak yeme, takıntılar, sosyalliğin azalması, dikkat soruları bunlara ek olarak da aşırı terlemesi, kalp atışlarının hızlanması, baş ağrısı, mide bulantısı, kusma vb. gibi fiziksel belirtiler de görülebilir. Kaygıya neden olan ve kaygıyı arttıran etmenler ise: genetik faktörler, çocuğun mizacı (endişelenmeye eğilim, hassasiyet, reddedilmeye, eleştirilmeye karşı aşırı duyarlılık) anne-babasının kaygı düzeyinin yüksek olması, olumsuz aile ve çocukluk dönemi deneyimleri, doğal afetler, çocuğun istismara uğraması, hastalık, anne baba ayrılığı, anne baba tutumları, çocuğun altını ıslatmasına veya cinsel oyunlarına verilen aşırı tepkiler vb. gösterilebilir.
Oyun çocukların kelimeleridir. Çocuklar gerçek hayatta ifade etmekte güçlük çektikleri duygu, düşünce ve davranışları oyun esnasında yeniden yaşayarak problemlerini kendi başına çözme olanağı bulur. Gerçek hayattaki problemlerini çocuğun oyununda gözlemlemek mümkündür. Oyun, çocuğun iç dünyasının yansıması olarak da düşünülebilir. Oyun, çocuğun algıladığı dış dünya ve çocuğun iç dünyasının bir birleşimi gibidir. Bu nedenle çocuklar için çok önemlidir. Çocukların kendilerini ve dış dünyayı keşfetme sürecini kolaylaştırır. Oyun ve oyuncaklar kullanılarak çocuklar ile iletişim kurmaya, sorunlarını çözmelerine ve olumsuz davranışlarını değiştirme sürecinde terapistin çocuğa eşlik ettiği yönteme oyun terapisi denir. Oyun terapisinin evde oynanan oyundan farkı terapist ve çocuk arasında bağ ve terapistin çocuğu her hangi bir değerlendirmeye tabii tutmadan, güvenli sınırlar çizerek koşulsuz kabul süreci içinde çocuğun duygusal problemlerini, ifadesini kolaylaştırma ve problemlerin çözümü için uygun ortam yaratmasıdır. Oyun terapisinin etkili olduğu problemlerden biri de çocukluk çağı kaygılarıdır. Oyun terapisti çocukların yaşadığı kaygıların etkileri olan duygusal, fiziksel ve bilişsel sıkıntıları gidermeye yardımcı bir yöntemdir. Oyun terapisti sadece çocuğun psikolojik yapılanmasını ve kişilik özelliklerini anlamakla kalmaz. Çocuğa anlaşıldığı istek ve ihtiyaçlarının görüldüğü, güvende olduğu duygularını yaşatacak müdahalelerde bulunur. Bunu, terapiyi sürdürdüğü oda, bu odada kullanılan oyuncaklar, terapinin gün ve saat bakımından sağladığı sabitlik, çocuğa yaklaşımı ve sözel müdahaleleri ile sağlar.
Kısaca oyun çocuğun kaygılarını ifade etmesine, bununla baş etmesine, kaygısını ortadan kaldırmasına ve minimize etmesine yardımcı bir araçtır.
0-6ay: gürültülü şeyler, ortamlar.
7-12 ay: yabancılar, ani hareketler, büyük ve hayali objeler.
1 yaş: ayrılık, tuvalet, yabancılar.
2 yaş: ayrılık, karanlık, hayvanlar, gece sesleri.
5 yaş: ayrılık, hayvanlar, “kötü insanlar”, vücuduna gelecek zararlar.
6 yaş: ayrılık, şimşek ya da gök gürültüsü, hayali varlıklar, yalnız uyuma ve yalnız kalma, fiziksel yaralanma korkusu.
Çocuğun gelişimine paralel olarak ayrılık kaygısı, okula başlama, fiziksel yaralanma gibi kaygıları olabilir. Kaygı kendini çok değişik şekillerde gösterebilir. Belirtiler bilişsel, davranışsa ve fiziksel olmak üzere çeşitli alanlarda görülebilir. Uyku, beslenme, tuvalet alışkanlığının bozulması, kaygısını net ifade edemediği için çocuğun hırçın, sinirli olması, aşırı endişeli, huzursuz olma hali, durum ve etkinliklerden kaçınma, anne-babaya bağımlılık, yaşının gerisinde davranışlar, tırnak yeme, takıntılar, sosyalliğin azalması, dikkat soruları bunlara ek olarak da aşırı terlemesi, kalp atışlarının hızlanması, baş ağrısı, mide bulantısı, kusma vb. gibi fiziksel belirtiler de görülebilir. Kaygıya neden olan ve kaygıyı arttıran etmenler ise: genetik faktörler, çocuğun mizacı (endişelenmeye eğilim, hassasiyet, reddedilmeye, eleştirilmeye karşı aşırı duyarlılık) anne-babasının kaygı düzeyinin yüksek olması, olumsuz aile ve çocukluk dönemi deneyimleri, doğal afetler, çocuğun istismara uğraması, hastalık, anne baba ayrılığı, anne baba tutumları, çocuğun altını ıslatmasına veya cinsel oyunlarına verilen aşırı tepkiler vb. gösterilebilir.
Oyun çocukların kelimeleridir. Çocuklar gerçek hayatta ifade etmekte güçlük çektikleri duygu, düşünce ve davranışları oyun esnasında yeniden yaşayarak problemlerini kendi başına çözme olanağı bulur. Gerçek hayattaki problemlerini çocuğun oyununda gözlemlemek mümkündür. Oyun, çocuğun iç dünyasının yansıması olarak da düşünülebilir. Oyun, çocuğun algıladığı dış dünya ve çocuğun iç dünyasının bir birleşimi gibidir. Bu nedenle çocuklar için çok önemlidir. Çocukların kendilerini ve dış dünyayı keşfetme sürecini kolaylaştırır. Oyun ve oyuncaklar kullanılarak çocuklar ile iletişim kurmaya, sorunlarını çözmelerine ve olumsuz davranışlarını değiştirme sürecinde terapistin çocuğa eşlik ettiği yönteme oyun terapisi denir. Oyun terapisinin evde oynanan oyundan farkı terapist ve çocuk arasında bağ ve terapistin çocuğu her hangi bir değerlendirmeye tabii tutmadan, güvenli sınırlar çizerek koşulsuz kabul süreci içinde çocuğun duygusal problemlerini, ifadesini kolaylaştırma ve problemlerin çözümü için uygun ortam yaratmasıdır. Oyun terapisinin etkili olduğu problemlerden biri de çocukluk çağı kaygılarıdır. Oyun terapisti çocukların yaşadığı kaygıların etkileri olan duygusal, fiziksel ve bilişsel sıkıntıları gidermeye yardımcı bir yöntemdir. Oyun terapisti sadece çocuğun psikolojik yapılanmasını ve kişilik özelliklerini anlamakla kalmaz. Çocuğa anlaşıldığı istek ve ihtiyaçlarının görüldüğü, güvende olduğu duygularını yaşatacak müdahalelerde bulunur. Bunu, terapiyi sürdürdüğü oda, bu odada kullanılan oyuncaklar, terapinin gün ve saat bakımından sağladığı sabitlik, çocuğa yaklaşımı ve sözel müdahaleleri ile sağlar.
Kısaca oyun çocuğun kaygılarını ifade etmesine, bununla baş etmesine, kaygısını ortadan kaldırmasına ve minimize etmesine yardımcı bir araçtır.
Beğenin 
Yazan Uzman
|
| Makale Kütüphanemizden | ||||
|
Sitemizde yer alan döküman ve yazılar uzman üyelerimiz tarafından hazırlanmış ve pek çoğu bilimsel düzeyde yapılmış çalışmalar olduğundan güvenilir mahiyette eserlerdir. Bununla birlikte TavsiyeEdiyorum.com sitesi ve çalışma sahipleri, yazıların içerdiği bilgilerin güvenilirliği veya güncelliği konusunda hukuki bir güvence vermezler. Sitemizde yayınlanan yazılar bilgi amaçlı kaleme alınmış ve profesyonellere yönelik olarak
hazırlanmıştır. Site ziyaretçilerimizin o meslekle ilgili bir uzmanla görüşmeden, yazı içindeki bilgileri kendi başlarına kullanmamaları gerekmektedir. Yazıların telif hakkı tamamen yazarlarına aittir, eserler sahiplerinin muvaffakatı olmadan hiçbir suretle çoğaltılamaz, başka bir
yerde kullanılamaz, kopyala yapıştır yöntemiyle başka mecralara aktarılamaz. Sitemizde yer alan herhangi bir yazı başkasına ait telif haklarını ihlal ediyor, intihal içeriyor veya yazarın mensubu bulunduğu mesleğin meslek için etik kurallarına aykırılıklar taşıyorsa, yazının kaldırılabilmesi için site yönetimimize bilgi verilmelidir.
