Birey doğumuyla birlikte farklı nesnelerle ilişki kurmaya başlar. Bu ilişki zamanla birlikte şekil değiştirmesine rağmen, bütün ilişkilerin dinamikleri ilk ilişkilerdeki nesne ilişkileri örüntülerine dayanır. Bu nesne ilişkileri her zaman sağlıklı oluşmamaktadır. Oluşan sağlıklı ilişki kalıpları bireyin ilerleyen yaşamında devam eden ilişki kalıplarını olumlu yönde etkilediği gibi, oluşan sağlıksız ilişki kalıpları da bireyin sağlıksız ve olumsuz ilişkiler kurmasına sebep olmaktadır.

Her birey ilişki kurduğu nesne tarafından libidinal açıdan tatmin edilmeyi arzular. Bu tanımı yeni doğmuş bir bebek için söylemek mümkün olacağı gibi, yaşı ilerlemiş bir yetişkin için de mümkündür. Kimi bireylerin bebeklik döneminden başlayan arzularının tatmin edilememesi, kimi bireylerin ise bebekliğinde gördüğü tatmini yetişkinlik döneminde bulamamasıdır. Tatmin edilmeyen libidinal yatırımlar bireyin yaşam refahını düşürmektedir. Aynı zamanda psikolojisini de olumsuz etkilemektedir.

Ebeveynler; kendi ilişki kalıplarıyla bütünleşen patolojilerini, çocuklarına aktarmaktadır. Ebeveynin patolojisiyle yetiştirilen birey ilerleyen yaşantısında ebeveyniyle kurduğu ilişkide edindiği patolojiyi devam ettirmektedir. Bu durum, kişinin aile hayatını, akademik hayatını, iş hayatını, sosyal hayatını ve özel hayatını olumsuz etkilemektedir.

Birey hayatında rahatsız edici durumlarla karşılaşmadığı sürece kendisine ait patolojiyi fark edemez. Ne zaman ki birey kendisini rahatsız eden bir durum ile karşılaşırsa eski örüntüler şekil değiştirmiş şekilde tekrar eder. Bu durum, çocukluk döneminde ebeveynine farklı gelen bir durum olabilir. Yetişkinlik döneminde ise akademik hayatında, özel hayatında yaşamının herhangi bir döneminde kişi tarafından ya da çevresindeki kimseler tarafından fark edilir. Kişi psikologa gereksinim duymakta ve gitme kararını bu zaman diliminde vermektedir.

Kişiyi rahatsız eden durum ya da kişi, geçmiş yaşantısıyla belki de bilinçdışı şekilde ilişkilidir. Bu ilişkili olduğu geçmiş yaşantı anlamlandırılıp, farkındalık kazandırılmadan ortadan kalkması mümkün değildir. Psikanalizin ilk temsilcisi Sigmund Freud’un söylediği gibi, kişi terapiye geldiğinde onu hasta eden durumu fark edecek, sonra belki bir daha hasta olmayacaktır. Psikoterapinin amacı, mevcut durumu düzeltmek değil, kişinin bütün hayatındaki farkındalığı artırmaktır.