Günümüz anne-babalarının çocuklarının üstüne normalden fazla titremeleri, her isteklerini yerine getirmek için uğraşmaları, her adımından haberdar olma istekleri, herhangi bir sorun yaşamamaları adına her şeyi yapmalarıyla birlikte literatürümüze helikopter ebeveynlik kavramı girmiştir. Ebeveynlerin çocuklarını üstüne aşırı düşmelerinin sonucundan her şeye hakları olduğunu düşünen, sorumluluk almayı bilmeyen, kontrol mekanizması yeterince gelişmeyen bir nesil gelmektedir. Biz bu yazımızda hem anne babaları hem de çocukları olumsuz etkileyen bu ebeveynlik türünü ele alacağız.
Gelişen teknoloji ile birlikte ebeveynler çocuklarına daha rahat ulaşabilen, onları daha rahat takip edebilen bireyler haline gelmiştir. Kuşkusuz ki teknoloji, helikopter ebeveynler için muhteşem bir altyapı sağlamaktadır. Ebeveynler bu teknolojik gelişmeler sayesinde artık çocuklarının nerede ne yaptığını istedikleri zaman görebilmektedir. Bu da tam anlamıyla çocuklarının üzerinde dolanan bir helikopter gibi olduklarını göstermektedir. Helikopter ebeveynler, çocuklarının üstüne çok titreyen ve onlar adına tüm sorunları ortadan kaldıran ebeveynlerdir. Bu tip ebeveynler çocuklarının her an ne yaptıklarını bilmek isterler, bir problem olduğunda onun adına hallederler veya bir problem çıkmaması adına çocukları yerine önlemler alırlar. Aynı zamanda çocuğun karar vermesi gereken her şeye onlar çocuklar adına karar vererek çocukların olası yanlış seçim yapmalarına engel olurlar. Bu durum ebeveynler için de oldukça kaygı vericidir. Yani ebeveynler çocukları yanlarından ayrıldığında başına bir şey gelebileceği düşüncesiyle kaygı yaşamaktadırlar. Bu da hem ebeveynlerin hem de çocukların hayatını zorlaştırmaktadır. Peki çocuğu bu denli el üstünde tutan ebeveynlerde çocukların ne gibi problemleri olabilir ki?
Çocuklar hayata ailelerinde hazırlanmaktadır. Sorunlarla karşılaşan bir çocuk sorunlarını nasıl çözebileceğini, kararlarını nasıl alacağını, hatalarından nasıl ders çıkaracağını aile ortamında öğrenir. Küçük yaştan beri kendi sorumluluklarını ebeveynlerinin aldığı, sorunlarla karşılaşmayan, her adımı takip edilen bir çocuk gerçek dünyayla bir birey olarak yüzleştiğinde bir rüyadan uyanmışçasına evinde yaşadığı dünyadan farklı bir gerçeklikle karşı karşıya kalacaktır. Bu gerçeklik karşısında çocuklar ne yapacağını bilemez bir duruma düşecek ve çareyi yine adeta uzaktan kumanda ile yönetilmekte bulacaktır. Bu da bireyin sorumluluk becerisinin ve karar verme mekanizmasının gelişmesine engel olacaktır. Eğer ebeveynler çocuk yerine bu tip sorumluluklarını yerine getirirse çocuğun bu becerilerini kazanacağı bir ortam olamayacaktır. O sebeple ebeveynlerin adeta bir kar küreyici gibi çocuğun önünden karşılaşabileceği tüm sorunları kaldırmak yerine onun sorunlarıyla baş etmesinde ona destek olması veya yol göstermesi gerekmektedir.
Unutmayın ki hayatın her alanında her insan gibi çocuğunuz da zorluklarla karşılaşacaktır. Önemli olan o zorluklarla kendi başına da baş edebilecek beceriyi kazanmış olması ve bu süreçte ailesinin de ona destek olmasıdır.