Çocuklarda görülen en yaygın sorun olarak alt ıslatma gösterilebilir.Özelliklemesane kontrolünün henüz oluşmadığı dönemlerde yaklaşık olarak 3 yaşınakadar çocuklar altlarını ıslatırlar.
Doğru ve tutarlı bir tuvalet eğitiminin ardından çocuğun kendini kontrol becerisinikazanması 4 yaşa kadar sürebilir.
Ancak 4 yaş ve sonrasında alt ıslatmanın sürmesi davranış bozukluğu olarakdeğerlendirilir.Nedenleri arasında pek çok etken sayılabilir.
Organik sebeplere dayanan alt ıslatmalar olduğu gibi,yanlış başlanmış tuvaleteğitimi,ebeveynlerin yanlış tutumları,çevresel faktörler,kıskançlık ya da farklıpsikolojik sorunlar sonucu oluşabilen alt ıslatmalar da görülür.
Küçük yaşlarda görülen alt ıslatmalarda genellikle tedavi uygulanmaz.Ancak okulçağındaki çocukta böyle bir sorun varsa önce fiziksel bir sorun olup olmadığıaraştırılmalıdır.
Bu yönde ortaya çıkabilecek sorunlar ortadan kaldırıldıktan sonra işin psikolojikkısmıyla ilgilenilebilir.Genellikle fizyolojik sorun yok edilince alt ıslatma dakendiliğinden biter.Bazı durumlarda sadece alışkanlıklardan dolayı alt ıslatma birsüre daha devam edebilir.

Özellikle enüretik bir çocukta çocuğun altını ıslatması için bir organik bozukluk varsa tıbbi açıdan tedavisi yaptırılmalıdır.Tuvalet eğitimi çocuk için en uygun zamanda verilmeli ve sürdürülmelidir.Anne babaların tuvalet eğitimini çocuktan çok sert bir biçimde istemesi, çocukta korku, hiddet ve endişe uyandırır.Çocuk altını ıslatma davranışından dolayı başkalarının yanında utandırılmamalıdır ve davranışın sönmesi için çocukla işbirliği yapılmalıdır.Toplumun bazı kesimlerinde gece altını ıslatmanın zamanla geçen normal bir durum olduğuna dair yanlış bir kanaat bulunmaktadır.Sünnet olunca, ergenlikte ya da askere gidince geçeceğine inanılmaktadır.Altını ıslatan çocuk, bunu genellikle ruhsal nedenlerden dolayı yapar, fakat bu bazen bedensel bir sebep olabilir.Heyecan, korku, panik hallerinde bağırsakların hızlı çalıştığı bilinmektedir.

Öneriler

-Çocuk yeni bir kardeşi doğduğu zaman ihmal edilmemeli, uygun şekilde sevgi ve şefkat devam ettirilmelidir.
-Bu çocukların mümkün olduğu kadar sosyal etkinliklere katılımı teşvik edilmelidir.
Çocuğun çişi gelir gelmez, nerde olunursa olunsun tuvalete gitmesi konusunda yardımcı olunmalıdır.
-Tuvalet eğitimine başlamada her çocuk için tek bir zaman yoktur, çocukların gelişimleri farklı olduğundan başka çocuklarla kıyaslama yoluna gidilmemelidir.
-Ayakları sıcak tutulmalı, yatmadan evvel yatağının ısısı normal olmalı, mümkünse çorapla yatmasına izin verilmelidir.
-Kesinlikle çocuğun altı bezlenmemelidir.Böylece çocuğa temizliği ve kuruluğu hissettirmelidir.Altı ıslak olarak fazla kalmamalı, hemen değiştirilmeli (Çocuk ıslaklığı ve idrarın kokusunu severse kasıtlı olarak altını ıslatabilir).

Problemin devam ettiği durumlarda çocuk psikoloğundan yardım alınmalıdır.