Son zamanlarda seanslarımda birden fazla danışanımla ikili ilişkiler üzerine çalışma fırsatım oldu. Bu süreçte fark ettim ki çocukluğunda ebeveynlerine kendini sevdirmek için aşırı çalışan ve tatmin edici karşılık alamayan çocuklar yetişkin hayatta "sevilmeye uğraşma" halinde olmaya tutku besliyorlar. Geçmişte o kadar çok "alamama" deneyimi yaşamışlar ki artık 'onu en reddeden kişiye' saplanma durumu yaşamaya başlıyorlar. Alamama hali sevildiğini fark edememe, sevildiğini hissettiği ortamlarda tehlike altında olma hissine dönüşüyor. Dolayısıyla bilinçaltında reddedileceğine inanan, karşılıksız sevme ve kendini sevdirmeye uğraşma hali kişinin hayatında kısırdöngü, birbirinden farklı başlayan ama aynı şekilde sonlanan hikayelerle dolduruyor.
💫
Bu çocukların hissetmesi gereken "her koşulda sevilen olma" halidir. Sevilen, yaptıkları sayesinde değil doğal haliyle sevilendir. Çocuk hem ailesi tarafından sevilmeye uğraşan hem ailesi tarafından zaten sevilendir. Çocuk sevilmediğini hissettiği zaman bu gerçeklik bir yanlışlık duygusuyla sarmalanır. Aynı şekilde suçluluk hissi esnasında "sevilmeme" ile cezalandırılmaktan korkar/ister. Bunu anladığınızda ve çocuksu yanlış bir bağ olduğunu her düzeyde kabul ettiğinizde size uygun olmayan kişilerle bilinçaltı bağı reddedecek ve doğal sağlıklı ilişkiler kuracaksınız.