Öncelikle ikinci soruyu yanıtlayalım. Stressiz bir yaşam sürdürmemiz mümkün değildir. Çünkü sistemimiz dışardan gelen uyaranlara istemsiz bir şekilde tepki verir. Önemli olan yaşadığımız stresleri kontrol altında tutabilmek, farkındalığımızı arttırmak ve sonuç olarak stresin bizi değil bizim stresimizi yönetebilmemizi sağlamaktır. İkinci olarak stres kavramının ne olduğunu açıklamak gerekirse: Stres; bir yandan hayatımızı koruma işlevi gören öbür yandan sistemimizi yorup bir takım hasarlara sebep olabilen fiziksel ve zihinsel bir tepkidir. Stres belli bir seviyede olduğunda motive edici, heyecanlandırıcı ve enerji vericidir. Fakat stresin dozu arttığında veya iyi yönetilemediğinde yıkıcı ve onarılması güç hasarlar verebilmektedir.
İnsan yaşamındaki streslerin büyük bir kısmını sembolik stresler olarak adlandırılan stres kaynakları oluşturuyor (Simeons, 1961). Örneğin, küçük düştüğümü hissettiğim anlarda yaşadığım stresler gibi, savaş ya da kaç tepkisi kuramına göre (Cannon,1932) stres kaynağıyla yüz yüze geldiğimizde ondan kaçar veya onunla savaşırız. Fakat stres kaynağı sembolikse ne kaçabilir ne de savaşabiliriz. Bu durumda, bir şeyler yapmaya hazırlanan bedenimizi zihnimiz engeller ve kullanılmayan stres ürünleri (hormonlar, enerji) sistemimize zarar verir.
Shelly Taylor, kadınların erkeklere göre sorunları çözmede arkadaşlardan ve sosyal gruplardan yararlanmaya daha yatkın olduklarını bulmuştur. Sorunları kabullenmek ve eğer tek başımıza başa çıkamıyorsak da yardım istemek çok önemli. Bu aşamada kadınlar erkeklerden biraz daha iyi diyebiliriz. Sorunu görmezden gelmek yerine farkına varmak da stresi azaltmada önemli rol oynar. Bu ne kadar çabuk olursa stresimizi kontrol altına almamız da o kadar kolaylaşır.
Hans Selye’nin Genel Adaptasyon Kuramına göre stresle karşılaştığımızda önce vücudumuz alarm verir ve vücudumuzda bir takım değişiklikler meydana gelir; stres hormonları ve enerji üretilir. Ardından direnç evresi başlar, sistem duruma adapte olmaya çalışır, homeostaz beden dengemizi düzenlemeye başlar, hormonlarımız normal seviyeye düşebilir fakat üretilen enerji kalır. Eğer stres devam ederse işte o zaman da tükenmişlik evresi başlar. Bu evrede kişide yorgunluk, bitkinlik, uyumsuzluk, işlevsizlik gibi olumsuzluklar görülür.
Son olarak stresle başa çıkmak için neler yapmaya çalışabiliriz bundan söz edeceğim. Öncelikle stresin yaşamın bir parçası hatta gerekli ve işlevsel bir parçası olduğunu unutmamaya çalışmalıyız. Stres yaşamaya başladığımızda pek çok olumsuz düşünce üşüşür. Bu olumsuz düşünceler de olumsuz duyguları doğurur. Duygularımızı değiştirmek için altında yatan düşüncelerimizi değiştirmek bunun için de ne düşündüğümüzü, bize bu duyguyu yaşatanın hangi düşünceler olduğunu bulmamız gerekiyor. Çünkü bize stres yaşatan olayların kendisi değil, o olaylara bakış açımızdır. Bunun için de zaman zaman yavaşlamak, yoğun yaşamlarımızda zaman zaman koptuğumuz duygu ve düşüncelerimizle ve bedenimizle bağlantıya geçmek gerekebilir.