Beynin bedenin komuta merkezi olduğunu sarsıcı araştırmalar son 20 yıla dayanıyor. Vagal sinirlerin %80’i bedenden iç organlar aracılığıyla beyne bilgi ulaştırır. Kalan %20 ise bilgi ise beyinden bedene ulaştırılır.
Bu nedenle bedenimizi desteklemek önemlidir.
Düşüncelerin veya davranışları değişimi bedenle başlar.
Kendimizi güvende hissettiğimizde ve öz düzenleme için gerekli kaynaklarımız olduğunda duygularımızı ve düşüncelerimizi değiştirmek daha kolaydır.
Çünkü kendimizi güvende ve rahat hissettiğimizde, farkındalığımız yükselir ve böylece kendimizi daha iyi kontrol edebiliriz. Harekete geçmeden önce bir an durup düşünürüz. Bu duraksadığımız anda, düşünebilir, diğerleriyle empati kurabilir, planlayabilir, kararlar verebilir ve problem çözebiliriz.
Fizyolojik durumumuz, düşüncelerimizin ve davranışlarımızın tonunu belirler. ⁣
⁣
Neler bize yardımcı olabilir? ⁣
*Zihinsel molalar (Örneğin: eğlenceli bir kitap okumak, müzik dinlemek, resim yapmak, yaratıcılığınızı ortaya koyabileceğimiz hobiler, oyun, filmler) ⁣
*Fiziksel molalar (Örneğin: hareket etmek, dans etmek, yürüyüş yapmak, esneme hareketleri) ⁣
*Duyusal deneyimler (Örneğin: tada, dokunmaya ya da harekete odaklanmak) ⁣
*Topraklanma pratikleri (Örneğin: birkaç derin nefes alma) ⁣
*Sosyal destek almak (Örneğin: Yardım istemek, bir arkadaş veya ebeveyn ile bağ kurmak, görüşmek) ⁣
Otonom sinir sistemi herhangi bir durumu yanıtlarken iyi ya da kötü bir davranış diye ayrıştırıp yargılayarak davranışları ortaya koymaz. Çünkü sinir sisteminin amacı bizi yaşamda tutmaktır, bunun için de potansiyel riskleri yönetir.

Haydi dünya turuna çıkalım...
Her yeri gezdiğinizi hayal edin, telefonunuzu otelde unuttunuz yön bulmak için bir navigasyonunuz yok elinizde yalnızca haritanız var.
Seyahate başladınız, hava güzel, aracı kullanıyorsunuz, korona bitmiş, kendinizi güvende hissediyorsunuz, her şey kontrol altında. Bu sırada ventral durumdasınız.
Az sonra biraz hava almak için camı açtınız ve hoop haritanız uçtu, tam o sırada önemli bir kavşağa geldiniz ve nereye döneceğiniz hakkında hiçbir fikriniz yok. Tam da bu an sempatik seferberliğe geçtiniz an.
Bir kaç yol denediniz ama bir türlü ana yola ulaşamıyorsunuz. Her denediğiniz yol yanlış çıkıyor. Artık araba kullanmaktan, sıcaktan, yolu bulamamaktan bıkkın ve yılgın hissediyorsunuz kendinizi. Burası da hareketsizlik ve çaresizlik hissettiğimiz dorsal vagal durum.
Sinir sistemimizi tanırsak her bir durum içerisinde olmak bizim için daha az korkutucu olur. Tepkilerimizin altındaki biyolojiyi anlayabilirsek davranışlarımızdan daha az utanırız. Bu da bize sistemimizin aktif operatörü yapar, yani sürücü koltuğunda otururuz.
Geçmiş deneyimlerimiz ve otomatik tepkilerimiz ne olursa olsun sinir sistemimizi anlayarak, fark ederek, şefkat vererek ve öz düzenlemeye destek verebiliriz.