Kimi insanlara göre ayrılık mevsimidir sarı sonbahar. Sonbahar mevsiminde sönüverir en ateşli aşklar ya da hiç aşk başlamaz sonbaharda, aşık olmak için illa ki ilkbaharı beklemek gerekir.

Ayrılıkların sebebi sonbahar mevsimi midir, yoksa sonbahar bu özelliği yükleyen insanoğlunun ta kendisi midir?

Sararmak, solmak; hastalığı, ölümü, yok olmayı; yeşermek ise doğumu, hayatı simgelemiştir insanlar için.

Bu yüzdendir sonbahara ayrılığı, ilkbahara aşkı yüklemek.

Yoksa sonbahar mevsimi değildir insanı ayrılığa zorlayan, o da kendine göre güzeldir, renk cümbüşü yaşatır, tabi görebilene.

Bulutlu ve karanlık havaların insanlar üzerinde yaptığı baskıyı da yok saymamak gerekir. Güneşi gizler bulutlar, yeryüzüne karanlık çöker. İnsanoğlu hep ışığı görmek ister, tünelin sonunda ki ışıktır insana o tüneli geçiren. Ancak unutmamak gerekir ki yağmur berekettir ve yağmurda yaşanır en romantik aşklar.

Küresel ısınma tartışmalarının yaşandığı son zamanlarda yağmurlu havalara bakış açıları değişmeye başlamıştır.

Karamsarlığa neden olduğu düşünülen bulutlu ve yağmurlu günler, artık özlemle beklenen zamanlar olmaya başlamıştır. Birçok insan hasret kaldığı yağmurun yağmasından büyük bir mutluluk duymakta, yağmuru zevkle izlemekte ve hatta ıslanmayı göze alarak yağmur altında yürümektedir ve bundan da çok büyük zevk almaktadır.

Hani karamsarlıktı sonbahar mevsimi, hani insanı boğardı kapalı havalar… Önemli olan bizim çevreye yüklediğimiz anlamdır. İnsanoğlu çevreye hangi anlamı yüklerse, genelde çevrede o anlamla karşılanır.

Hayata bakış penceremizi güzelliğe mutluluğa çevirirsek, yaşanılan her şeyde bir olumlu yön bulabiliriz belki de.

O yüzden yarın sabah uyandığınızda bugün çok güzel bir gün olacak deyin kendinize. Mevsim sonbahar, hava yağmurlu olsa bile...