Romantik ilişkilerde zaman zaman partnerlerin birbirlerine öfkelendiklerine şahit olabiliyoruz. Aslında öfke, ilişkilerin sağlıklı ve anlamlı bir şekilde sürdürülebilmesi konusunda önemli bir rol oynuyor. Fakat öfke duymak her zaman işlevsel olmayabiliyor. Hatta romantik ilişkilerimizde öfkenin psikolojik ve fiziksel şiddete yol açtığı durumlarla karşılaşabiliyoruz. Bu gibi durumlarda öfke ilişkinin sağlıklı bir şekilde sürmesine hizmet etmekten çıkıp toksik bir hal alıyor. Ancak şunu da vurgulamak gerekiyor ki bu yazımızda daha çok olağandışı olmayan ve şiddete dönüşmeyen bir öfkeden bahsedeceğiz.Öfke, bazen ilişkide yaşanan çatışmaların bir sonucu olarak ortaya çıkabiliyor. Öfkemiz yatıştıktan sonra ilişkimizi sağlıklı bir biçimde sürdürebilmek için partnerimizle uzlaşma yoluna gidiyoruz. Partneri ilişkiyi bitirmekle tehdit etmek ya da problemi yok saymak yıkıcı uzlaşma biçimleri olarak karşımıza çıkıyor. Bunun yanında partneri anlamaya çalışmak ve partneri affedip onun değişmesini beklemek yapıcı uzlaşma biçimleri olarak değerlendiriliyor1. Uzlaşmak için kullanılan bu metotların çeşitliliği aslında partnerimizin öfkesini algılama şekillerimizin birbirinden farklı olmasından kaynaklanıyor. Bağlanma stilimiz partnerlerimizin öfkesini algılama şekillerimizi, dolayısıyla partnerimizle uzlaşma biçimimizi büyük oranda etkiliyor. Yapılan araştırmalar kaygılı bağlanan bireylerin ilişkilerini tehdit eden durumları abartmaya meyilli olduklarını gösteriyor5. Buna karşın kaçıngan bağlanan bireyler ilişkilerindeki ciddi bir tehdidi kabullenmeyi dahi reddediyorlar5. Güvenli bağlanan kişiler ise partnerlerinin duygularını anlamaya çalışarak ve değiştirilmesi gereken bir durum varsa bunun üzerine giderek uzlaşmayı tercih ediyorlar. Güvensiz bağlanan kişiler, karşı tarafı ilişkiyi bitirmekle tehdit ederek uzlaşmaya meyilli oluyorlar1. Bu araştırma sonuçlarına göre yıkıcı uzlaşma biçimlerinden birinin benimsenmesinde bağlanma stillerimizin etkili olduğunu söyleyebiliriz.