Özlemimin Sahibi

Herşeyden farklı bambaşka bir tat var şimdi dudaklarımda
Sensizlik değil içimdeki bu sessizlik
Nedensiz bir tufan ürpertisi
Kapkara bir alemin ışıldayan yüzü
Acabaların keşkelerin savunması değil
Binbir inat haketmeyen bir tazelikte değil
Limanlarımda başka gemilere demirlemek yasak
Herkesin kalabalık nefesi yüzümde
Aslına bakarsan seni hiç tanımadım
Görmeden tattım aşkı senle
Bir yerlerde olduğunu biliyorum
Uzanacak kadar yakın, dokunamayacak kadar uzak
Nerdesin özlemimin sahibi
Seni gördüğümde O olduğunu anlamam için sözcüklere gerek yok
İçimde beni ezen yalancı aşk yakıştırmaları artık canımı çok acıtıyor
Gel diyemiyorum sana
Ama karar verip yola çıktığında emin ol..
Ben hep burada seni bekliyor olacağaım....

Hatice Ersan

Zorun Cazibesi

Kılı kırk yararak yürüyorum sana doğru
Severken yanlışlara odaklanmak ne denli zor bir bilsen
Okkalı bir tokat etkisi bana dokundurduğun her bakış
Tel örgülü bir çöldeyim zaten zor bir hayatta
Manasız gülücükler savuran kimsesizler var etrafımda
Bir tercih zorunluluğu sunuluyor bu yorgun felsefede
Ya el pençe divan duracaksın
Ya da önünde el pençe divan durulacak
Bir hak soluğu çok görülüyor yaşatmak için
Sen ne denli zor yudumları yutkunsanda
Kaçtığın herşey senden önce ulaşıyor varmak istediğine
Bu zincirin halkası giderek güçleniyor kırılacağına
Ve sen neyi nötürleme derdinde yanımda olacaksın
Sor bir sual daha cevap vereyim
Sen dur olduğun yerde incitmeden beni
Ben imekleyerek de olsa sana geleyim...

Hatice Ersan

Bir Soru Var Aklımda

Cevapsız bir soru var aklımda cevabından benim bile korktuğum
Aklımın köşelerini sürekli meşgul eden bir soru
Bir kağıt alevi değil bu algılayabiliyorum ya da hafif bir esinti
Her şeyi benim kendimde yaşamam başlangıcı benim sonu benim hak edende
Bir soru var aklımda cevabı çoktan verilmiş olsa da hala umut kırıntıları besleyen
Ve yaşam karelerimin her anını süsleyen bir soru
Birden cezp edici bir hal alıyor yada birden ayaklarımın altında
Yüklediğim anlamlar avuntum benim
Bir soru var aklımda gözyaşlarımla ıslanan
Ve ona doğru her bakışı delice kıskanan bir soru
Benim hayal dünyamın başkahramanı
İstemeyerek tebessümlerimin kaynağı
Yaradılışıma ve yaradılışına dua ettiren
Benim hınca hınç duygularımın sahibi
Ender gördüğüm erişmezliklerin en ucunda
Ne kadar zormuş bile bile yürümek ateşe
İçinin ezildiğini bilerek adımlarını sıklaştırmak
Bir soru var aklımda cevabı aşka eşdeğer
Acısı ondan daha beter bir soru…

Hatice Ersan

Gümüş Renkli Yapraklar

Tırnaklı yaralar kanar oldu gözlerinin ışığında
Sen terkedilmişliğin iki yüzlü aynasısın
Suçlamak ya da suçlanmak ne işe yarar sana dair
Bir okka mutluluk altında yaşamışsın

Tıkanmış her kare umut, bir avucun altında
Tutsaklık kırıntılarını sana hatıra bırakırken
Yalancı gün ışığını avunak edinmişsin
Gelen her kişinin sende arattığı yalnızlık
Kırılan kalemlerin gölgesinde toplanmış

Hadi artık gümüş renkli yapraklar geliyor
Olası ihtimaller kararsız kalmadan
Yaşadığın hayat ödülünü almadan
Sen yine tutun geşip giden zamana
Haksızlık zincirlenir biryerlerde sen farkında olmadan

Ayrıntılarda gizli değerler birbirinden farklı değil
Tek eksiği geçip giden saniyeler
Bak yine birileri herşeyin farkında
Suskunluk tılsım tılsım işlerken beynini
Kirli çığlıklar savunma değil

Senin aşk payını birileri kapma çabasındayken
Sen onsuzluğun nedenini bilmemektesin
Hani uçurtmanın ipi kaçar ya ellerinin arasından
Biri yine tutmuş senin için anıları
Seni bekliyor en yakınından yakında
Gümüş renkli yapraklarla süslü bir ağacın dalında...

Hatice Ersan

Kelebek Duası

Her dünden bugüne bir salkım kelebek yeni bir gün daha dualarıyla uyanıyor
Hiçbir sebep aslında boşlukta yaşanmak için sunulmaz
Sen eğer hesaplasaydın yok saydığın zamanlarını
Binlerce kelebeğin duası kabul olurdu

Sen kaç yalnızlığının şikayeteni ölçtün
Yakınmaların zaman kaybından başka neye yaradı
Tatsız tuzsuz bir yemek bile bir açın gözünde zenginleşirken
Ve her saniye bi kelebek tarafından hesaplanırken
Ve yine sen ve hala gereksiz boğuşmalardasın

Dünya sürekli varoluş ve yokoluşların kollarında
Nedenler niçinler çaresiz kalıyor herşey için
Hangi savunmalar geri getirebiliyor zamanı
Sen elimine ettiğini sandığın ufkunun darağacında
Kaç kelebek asmakla meşgulsün gereksizlikler peşinde

Yer gök arasında her daim bir kargaşa
Sen yine bulunmazların arayışında sürüklenmektesin
Bir savaş düşün kazanmak ve tercih yok
Sen sonunun uzaklığıyla avunurken
Bir kelebek daha görenlere ispat peşinde...

Hatice Ersan