Yeni eğitim öğretim yılı bu hafta yoğun bir tempoyla başlamış durumda. Halen daha tartışmalar süredursun, öğrencilerimiz hızlı bir biçimde derslere yani eğitimlerine başlamışlardır. Eğitim öğretim sezonunun başlaması münasebetiyle siz değerli velilerimize ve eğitimcilerimize yönelik bir yazı yazmak istedim.

Öncelikle şunu belirtmek isterim ki dünyanın en zor mesleklerinden birisidir öğrencilik. Özellikle de günümüzde. Daha önceki yazılarımda öğretmenlerden, sistemden, toplumsal bakış açımızdan kaynaklanan bazı problemleri kaleme almaya çalıştım. Bu yazımda ise veliler açısından problemleri değerlendireceğim. Bir öğrenci koçu olarak öğrencilerin önündeki en büyük engelin veliler olduğunu düşünüyorum. Amacım elbette suçluyu ortaya çıkarıp yargılamak değil. Bizim tek niyetimiz öğrencilerimizin daha sağlıklı bir biçimde eğitilmeleridir. Veliler diyorum çünkü eğitim sistemi ile anne babalık sistemi arasında tam bir uçurum var ve bu uçurum günden güne artmakta.

Düşünün; bir öğretmen her öğrenciye sınavlardan önce 100 verse ve o sınavda çıkan soruları yapmasını beklese,
Ödevlerini yapması yönünde çocukları motive etmek yerine başlarına geçip iki de bir ödevlerini yaptın mı diye sorsa,
Yapılan ödevleri kontrol etmese, yorgun olduğu zamanlarda ders anlatmak yerine çocukları görevlendirse ve kendisi derste uyuklasa,
Sürekli başkalarının ondan daha mükemmel bir öğrenci olduğunu söylese ve sürekli başkalarıyla karşılaştırsa, bu öğrenci acaba nasıl bir öğrenci olurdu.

Neden bu soruları sorduğumu gelecek olursak;
Çocuğunuzun ihtiyaçlarını karşılıksız olarak karşılıyorsanız, her ne suç işlerse işlesin, ne kadar hata yaparsa yapsın sahip olduklarına yeniden sahip olmaya devam ediyorsa ve siz bir önlem almıyorsanız,
Ona akşamları tek söylediğiniz “ hadi odana git ve dersini çalış, öğretmenler size hiç ödev vermiyorlar mı, ben bu öğretmenleri de anlayamıyorum” ise,
Yorgun olduğunuzu ifade ederek yemekten sonra tv izlemeye geçiyorsanız,
Onlarla kaliteli zaman geçirmek yerine sadece onları uzaktan takip ediyorsanız,
Nasıl motive olacağı ve neden başarısız olduğu ile ilgili bir konuda gereken çalışmayı yapmak yerine dershaneye yazdırarak çözüm üretmeye çalışıyorsanız,
Kendi doğrularınızla onu yargılayarak söz hakkını elinden alıyorsanız,
Tüm sevginizi ders başarısına odaklı olarak ona yansıtıyorsanız,
Onu sürekli komşunuzun veya akrabalarınızın çocuğuyla karşılaştırıyorsanız,
Okuldaki toplantılara gitmek dışında başka bir zamanda okula uğramıyorsanız,
Arkadaş çevresindeki kişilerden en az 3 kişiyi yakinen tanımıyorsanız,
Çocuğunuzun sözel mi yoksa sayısal zekaya mı sahip olduğundan bihaberseniz,
Bizim zamanımızda bu söyledikleriniz yoktu, biz nasıl yetiştik diyorsanız,

Lütfen en kısa zamanda bir ebeveyn yani aile destek birimine başvuru yaparak yardım talep ediniz. Buradan da anlaşılacağı üzere eğitim sistemi ile çocuk yetiştirme sistemi arasında büyük bir uçurum mevcut.

Öğrenci nasıl ki bilmediği, öğrenmediği, çalışmadığı derste başarılı olamazsa, aileler de çocuk yetiştirme konusunda bilmedikleri çalışmadıkları alanlarda başarılı olamazlar.

Her nasıl ki başarısız olan öğrenciler için öğrenci koçları tutup ayriyeten özel dersler aldırıyorsak, başarısız aileler için de çözümler mevcuttur. Yeter ki siz değişime açık olun ve biz uzmanların kapısını çalın.

Nasıl başaracağınızı bildiğiniz işler asla zor değildir. Emin olun sizlerde başarabilirsiniz…