Koşulsuz Sevme Sevebilme
KOŞULSUZ SEVME SEVEBİLME
“Kalbin kendi nedenleri vardır, akıl da bundan bihaberdir…” Nietzsche
Sevgi esnektir ve karşısına çıkan sorunlarla başa çıkacak kadar güçlüdür.
Her insan sevmek ve sevilmek için yaratılmıştır.
Her insan, kendini değerli hissedebilmek için sevgiye gereksinir.
Her insan, sevildiğini, kabul gördüğünü ve kendisine değer verildiğini görmek için bir kaynağa gereksinir. Başkalarından alamasanız bile, kendi kendinize sevgi göstermeyi bilmelisiniz.
SEVGİ
Sevgi yaşadığınız bir duygudur. Sevgi gördüğünüz zaman bunu tanırsınız. Sevgi bir tutumdur. Sevgi, sevdiği biri için her an en iyisini ister. Sevgi bir karardır ve her gün yeniden verilir. Sevgi ekilmesi gereken bir beceridir.
Kimileri, sevginin sahip olduğumuz ya da olmadığımız bir şey olduğunu düşünür. Herkes sevgiyi tanır ve buna karşılık verebilir, sevgi göstermek öğrenilebilecek bir beceridir. Koşulsuz sevgi göstermek ise başlıbaşına öğrenilebilecek bir beceridir.
SEVGİ KAYNAKLARI
Ana-babanız,
Kendiniz,
Sizin için önem taşıyan diğer insanlardır.
İnsanın anne ve babası, koşulsuz sevgi aldığı başlıca kaynaktır. Geçmişte onlardan yeterince sevgi görmemiş bile olsanız, buna takılıp kalmanın bir anlamı yoktur.
Başkalarından sevgi görmemişseniz, niye kendi kendinize sevgi göstermeyesiniz? Öte yandan eşinizden, akrabalarınızdan ya da arkadaşlarınızdan da sevgi görebilirsiniz. Ancak onların sevgisi bir dereceye dek koşulsuz olabilir. Onların göstereceği sevgi, büyük bir olasılıkla kendilerini ne denli sevdikleriyle ilintili olacaktır.
Sevgisine güvenebileceğiniz tek kaynak vardır, o kaynak da doğrudan kendinizsiniz. Ayrıca, kendini geliştirmenin ön koşulu da sevgidir. Ancak bunun tersi doğru değildir. Çok üretken olmak ya da çok başarılı olmak, insanın içindeki sevgi boşluğunu doldurmaz.
KENDİNİZİ SEVEBİLMEK
“Kendinin efendisi olmayan hiç kimse özgür değildir."
Epiktetos
Başkalarını sevebilmek için önce kendimizi sevip saymamız gerektiği sonucu psikolojide yeni bir analiz değildir. Benlik duygusu güçlü olanlar daha sağlıklı ilişkiler kurabilirler. Benlik duygusu gelişmemiş kişiler, ilişkinin içinde kaybolmaktan korktukları için yakınlıktan kaçınırlar.
Başkalarının sevgisi ya da saygısı, benlik saygısının eşdeğeri değildir. Yoksa bunun adı "BENLİK SAYGISI" değil "başkalarının saygısı" olurdu.
Başkalarının sevgisi, kişinin benlik saygısının gelişmesine önemli ölçüde katkıda bulunur. Ancak, nasıl ki siz izin vermediğiniz sürece başkalarının eleştirisi sizi yaralamazsa; yine siz izin vermediğiniz sürece başkalarının sevgisi de benlik saygınızın gelişmesine katkıda bulunmaz. Bu, başkalarının yakınlığını küçümsemek anlamına gelmez, ancak benlik saygısı, benlik saygısıdır, kişinin kendi benliğini sevip, buna saygı göstermesini kapsar. Biri sizi seviyorsa bu çok güzel bir ödüldür, ancak seven biri olmasa bile siz kendinizi sevebilirsiniz.
SEVGİNİN ETKİN YANI: KENDİNİ GELİŞTİRME
“Dünyanın kederinin %90’ı, iinsanların kendilerini, yeteneklerini, zaaflarını ve hatta gerçek faziletlerini bilmemelerinden kaynaklanıyor. Birçoğumuz hayatı tamamen ona yabancı olarak yaşıyoruz…” Sydney J.Harris
Benlik saygısının düşünsel bir yanı olduğu denli yürekten yansıyan bir yanı da vardır. Bu özellikle kendini geliştirme için geçerlidir. Kendini geliştirme, özünüzde var olanın üzerine çıkma olarak da tanımlanabilir. Olabileceğiniz en iyi insan olma yolunda yürümenizdir. Dolayısıyla kendini geliştirme, gizil güçlerinizi ve yeterliklerinizi geliştirmek, olgunluğa ermek ve hem kendiniz, hem de başkaları için daha insancıl olmaktır. Kendini geliştirme ya da olgunlaşma özünüzü gün ışığına çıkararak daha çok parlamasını sağlamaktır.
Özünüzü saklayan bilişsel çarpıtmalardan kurtulduktan sonra yapacağınız birinci iş sevgi dolu ve kendinizi geliştiren davranışları seçmek, ikinci iş sevgi dolu olmayan ve sizi kendinizi geliştirmekten alıkoyan davranışlardan kurtulmaktır.
Bu davranışlar, öfkelenme, madde kullanımı, çok yemek yeme, sağlıksız beslenme, hiç spor yapmama, az uyuma gibi davranışlar da olabilir.
Kendini geliştirme, en önemli yaşam sevinci kaynaklarındandır. Diğer bir deyişle benlik saygısı, kendi kendine "öylesine yetme" demek değildir. Dolayısıyla benlik saygısı, kendini kabul etmenin yanı sıra insanın kendisinin gelişmesine, kendi içinden filizlenmesine, sürgün vermesine izin vermesidir.
KIYASLAMA TUZAĞINA DÜŞMEYİN
“Kendini başka bir insandan üstün görmek hiç asil değildir. Gerçek asalet dünkü halinizden üstün olmaktır .“ Hint Atasözü
Kıyaslama tüm mutsuzlukların ve özsaygının çöküşünün temelidir. Kendimizi başka biriyle kıyasladığımızda, kendimizi ondan daha üstün ya da aşağıda görürüz.
Diğer insanların bizden daha iyi olduğunu düşünmek istemeyiz bu KİBİRdir.
Diğer insanların bizden daha kötü olduğunu düşünmek istemeyiz bu da DEĞERSİZLİKTİR.
Hırs huzurun düşmanı olabilir. Yapmak istememeyi de tercih edebiliriz. İstemek, arzulamak, bir şeyin kendisinde olmasını istemek ya da kendisine de yapılmasını dilemek olarak tanımlanabilir. Kendimiz için istemeden de bir başkasını takdir edebilir, hayranlık duyabiliriz.
KENDİNİ GELİŞTİRME SÜRECİNDE GÖZ ÖNÜNDE BULUNDURULMASI GEREKEN İLKELER;
İnsanlar bedensel, zihinsel, toplumsal ve içsel (manevi) olarak gelişmek üzere tasarlanmış ve yaratılmıştırlar; yeterliklerimiz beslenirse ve üzerinde çalışılırsa bu sağlanmış olacaktır. En büyük beslenme kaynağı sevgidir.
• Yeterliklerimizi geliştirmek kendimizi sevmenin bir yoludur. Bunları paylaşmak ise başkalarını sevmenin bir yoludur.
• Kendini geliştirme, kendine koşulsuz değer verme ve kendini koşulsuz sevmenin doğal bir uzantısıdır.
• Kendini geliştirme, yüksek derecede bir yeterlik düzeyi değildir, kendini geliştirme "Yapabilirim" ya da "İstediğim doğrultuda ilerliyorum" algısıdır. İstediğiniz sonuca tam olarak ulaşamasanız bile, aldığınız yol sizi mutlu eder.
• Yeterliklerimizi geliştirmek değerimizi değiştirmez, artırmaz ya da değerli olduğumuzu kanıtlamaz. Kendimizi geliştirdikçe değerimizi dışa vururuz; benlik algımızı değiştiririz; kendimizi daha çok beğenir, kendimizden daha çok doyum sağlar ve kendimizden daha çok tat alırız; gerçek, öz benliğimizi daha açık seçik görürüz; kendimizi gün ışığına çıkararak öz benliğimizin daha çok parlamasını sağlarız. Zamanla arkadaşlarımızla yaşadığımız iyi deneyimler birbirimize olan güveni artırır ve birbirimizle ilgili olarak daha iyi görüşlerimiz olur. Benzer bir biçimde kendimizle yaşadığımız iyi yaşantılar da kendimizi daha çok beğenmemizi sağlar.
• Kendini geliştirme, süregiden bir işlemdir. Hiçbir zaman tam bitmeyecek bir süreçtir.
• Kendini geliştirme, tek başına yürütülemez, ancak başkalarıyla bir etkileşim içinde sağlanır.
• Kendini geliştirmenin öğeleri, içsel bir bütünlük sağlamak ve sağlıklı tatlar almaktır. Burada, sağlıklı tatlar derken sanat, güzellikler, eğlenceli uğraşlar, öğrenme, beceri geliştirme, çevreyi güzelleştirme, yararlı çalışmalar, sevgi gösterme gibi etkinlikler anlatılmak istenmektedir.
• insanlar daha mutlu olacak biçimde kendini geliştirmeyi seçerler. Daha mutlu oldukça, yaşam sevincimizin artma ve kendimizi daha çok sevme eğilimimiz artar.
• Yukarı doğru giden yol kolay bir yol değildir. Zorlanmayı göze almalısınız.
• Kendini geliştirme, yarışmacı ya da karşılaştırın bir süreç değildir. Kendi yolunuzu ve kendi hızınızı kendiniz seçebilirsiniz.
• Kendini geliştirme, kendinizle birlikte başkalarını da yukarı çıkarma anlamına gelir.
• Kendini geliştirme, bir anlamda merdivenin basamaklarını çıkmaktır, bir yere gelmek değildir
• Ulaşılacak yer, başlıca amaç olduğunda kendini geliştirme tat vermez. Sonuçla aşırı ilgilenme, bunu düşünüp durma ve "ya başaramazsam" korkusunun kökenleri hep aynıdır: Koşullu değer verme ve koşullu sevgi...
• Gelişme dağa tırmanma gibidir. Ayağınızın yere sağlam bastığını bilirseniz, kendinizi güven içinde yukarı çekersiniz ve bundan zevk alırsınız. Kendine koşulsuz değer verme ve kendini koşulsuz sevme, ayağınızın yere sağlam bastığı alanlardır.
• Dağa tırmanırken sizi yolunuzdan alıkoymak isteyenler olabilir. Bu durumda, "En iyisini yapıyor olmayabilirim, ancak yine de kendimi seviyor ve kendime değer veriyorum ve kendimi sürekli geliştiriyorum" ; "Deniyorum", "Öğreniyorum", "Kararlıyım ve yolumda ilerliyorum", "Yeni başladım, doğru yolu bulmaya çalışıyorum", "Denemekten zevk alıyorum", "İlerleyebileceğimi düşünüyorum", "Çabalarımdan ötürü kendimi beğeniyorum", "Üzerinde çalışıyorum", "Bugün dünden daha iyiyim" ya da "Direniyorum"dur.
Benlik saygısı, yalnızca olumlu düşünmek demek değildir. Kendi kendinize ne denli olağanüstü ya da yetkin olduğunuzu söylemek de değildir. Böyle düşünmek, olgun olmayan bir tür düşüncedir ve kişiyi zora sokar; çünkü gerçekliğe dayanmaz. Benlik saygısı olan kişiler kendilerini "şişirmeye" gereksinmezler. Kendilerini yeterince güvende hissettikleri için güçlü ve güçsüz yanlarını bilirler.
Öz benliğinize gerçekten saygı duyarsanız, ilerleme sürecinde kendi kendini yüreklendirebilir ve daha iyimser olursunuz.
“Diğerlerinin gücüne ve yetkinliklerine inanarak geçirdim hayatımı; asla kendiminkilere inanmadım. Şu anda, büyülenmiş gibiyim. Yeteneklerimin var olduğunu keşfettim. Bu eski bir paltonun astarında servet bulmak gibiydi” Joan Mılls
Uzm.Dr. Sevilay ZORLU
Psikiyatrist & Psikoterapist
“Kalbin kendi nedenleri vardır, akıl da bundan bihaberdir…” Nietzsche
Sevgi esnektir ve karşısına çıkan sorunlarla başa çıkacak kadar güçlüdür.
Her insan sevmek ve sevilmek için yaratılmıştır.
Her insan, kendini değerli hissedebilmek için sevgiye gereksinir.
Her insan, sevildiğini, kabul gördüğünü ve kendisine değer verildiğini görmek için bir kaynağa gereksinir. Başkalarından alamasanız bile, kendi kendinize sevgi göstermeyi bilmelisiniz.
SEVGİ
Sevgi yaşadığınız bir duygudur. Sevgi gördüğünüz zaman bunu tanırsınız. Sevgi bir tutumdur. Sevgi, sevdiği biri için her an en iyisini ister. Sevgi bir karardır ve her gün yeniden verilir. Sevgi ekilmesi gereken bir beceridir.
Kimileri, sevginin sahip olduğumuz ya da olmadığımız bir şey olduğunu düşünür. Herkes sevgiyi tanır ve buna karşılık verebilir, sevgi göstermek öğrenilebilecek bir beceridir. Koşulsuz sevgi göstermek ise başlıbaşına öğrenilebilecek bir beceridir.
SEVGİ KAYNAKLARI
Ana-babanız,
Kendiniz,
Sizin için önem taşıyan diğer insanlardır.
İnsanın anne ve babası, koşulsuz sevgi aldığı başlıca kaynaktır. Geçmişte onlardan yeterince sevgi görmemiş bile olsanız, buna takılıp kalmanın bir anlamı yoktur.
Başkalarından sevgi görmemişseniz, niye kendi kendinize sevgi göstermeyesiniz? Öte yandan eşinizden, akrabalarınızdan ya da arkadaşlarınızdan da sevgi görebilirsiniz. Ancak onların sevgisi bir dereceye dek koşulsuz olabilir. Onların göstereceği sevgi, büyük bir olasılıkla kendilerini ne denli sevdikleriyle ilintili olacaktır.
Sevgisine güvenebileceğiniz tek kaynak vardır, o kaynak da doğrudan kendinizsiniz. Ayrıca, kendini geliştirmenin ön koşulu da sevgidir. Ancak bunun tersi doğru değildir. Çok üretken olmak ya da çok başarılı olmak, insanın içindeki sevgi boşluğunu doldurmaz.
KENDİNİZİ SEVEBİLMEK
“Kendinin efendisi olmayan hiç kimse özgür değildir."
Epiktetos
Başkalarını sevebilmek için önce kendimizi sevip saymamız gerektiği sonucu psikolojide yeni bir analiz değildir. Benlik duygusu güçlü olanlar daha sağlıklı ilişkiler kurabilirler. Benlik duygusu gelişmemiş kişiler, ilişkinin içinde kaybolmaktan korktukları için yakınlıktan kaçınırlar.
Başkalarının sevgisi ya da saygısı, benlik saygısının eşdeğeri değildir. Yoksa bunun adı "BENLİK SAYGISI" değil "başkalarının saygısı" olurdu.
Başkalarının sevgisi, kişinin benlik saygısının gelişmesine önemli ölçüde katkıda bulunur. Ancak, nasıl ki siz izin vermediğiniz sürece başkalarının eleştirisi sizi yaralamazsa; yine siz izin vermediğiniz sürece başkalarının sevgisi de benlik saygınızın gelişmesine katkıda bulunmaz. Bu, başkalarının yakınlığını küçümsemek anlamına gelmez, ancak benlik saygısı, benlik saygısıdır, kişinin kendi benliğini sevip, buna saygı göstermesini kapsar. Biri sizi seviyorsa bu çok güzel bir ödüldür, ancak seven biri olmasa bile siz kendinizi sevebilirsiniz.
SEVGİNİN ETKİN YANI: KENDİNİ GELİŞTİRME
“Dünyanın kederinin %90’ı, iinsanların kendilerini, yeteneklerini, zaaflarını ve hatta gerçek faziletlerini bilmemelerinden kaynaklanıyor. Birçoğumuz hayatı tamamen ona yabancı olarak yaşıyoruz…” Sydney J.Harris
Benlik saygısının düşünsel bir yanı olduğu denli yürekten yansıyan bir yanı da vardır. Bu özellikle kendini geliştirme için geçerlidir. Kendini geliştirme, özünüzde var olanın üzerine çıkma olarak da tanımlanabilir. Olabileceğiniz en iyi insan olma yolunda yürümenizdir. Dolayısıyla kendini geliştirme, gizil güçlerinizi ve yeterliklerinizi geliştirmek, olgunluğa ermek ve hem kendiniz, hem de başkaları için daha insancıl olmaktır. Kendini geliştirme ya da olgunlaşma özünüzü gün ışığına çıkararak daha çok parlamasını sağlamaktır.
Özünüzü saklayan bilişsel çarpıtmalardan kurtulduktan sonra yapacağınız birinci iş sevgi dolu ve kendinizi geliştiren davranışları seçmek, ikinci iş sevgi dolu olmayan ve sizi kendinizi geliştirmekten alıkoyan davranışlardan kurtulmaktır.
Bu davranışlar, öfkelenme, madde kullanımı, çok yemek yeme, sağlıksız beslenme, hiç spor yapmama, az uyuma gibi davranışlar da olabilir.
Kendini geliştirme, en önemli yaşam sevinci kaynaklarındandır. Diğer bir deyişle benlik saygısı, kendi kendine "öylesine yetme" demek değildir. Dolayısıyla benlik saygısı, kendini kabul etmenin yanı sıra insanın kendisinin gelişmesine, kendi içinden filizlenmesine, sürgün vermesine izin vermesidir.
KIYASLAMA TUZAĞINA DÜŞMEYİN
“Kendini başka bir insandan üstün görmek hiç asil değildir. Gerçek asalet dünkü halinizden üstün olmaktır .“ Hint Atasözü
Kıyaslama tüm mutsuzlukların ve özsaygının çöküşünün temelidir. Kendimizi başka biriyle kıyasladığımızda, kendimizi ondan daha üstün ya da aşağıda görürüz.
Diğer insanların bizden daha iyi olduğunu düşünmek istemeyiz bu KİBİRdir.
Diğer insanların bizden daha kötü olduğunu düşünmek istemeyiz bu da DEĞERSİZLİKTİR.
Hırs huzurun düşmanı olabilir. Yapmak istememeyi de tercih edebiliriz. İstemek, arzulamak, bir şeyin kendisinde olmasını istemek ya da kendisine de yapılmasını dilemek olarak tanımlanabilir. Kendimiz için istemeden de bir başkasını takdir edebilir, hayranlık duyabiliriz.
KENDİNİ GELİŞTİRME SÜRECİNDE GÖZ ÖNÜNDE BULUNDURULMASI GEREKEN İLKELER;
İnsanlar bedensel, zihinsel, toplumsal ve içsel (manevi) olarak gelişmek üzere tasarlanmış ve yaratılmıştırlar; yeterliklerimiz beslenirse ve üzerinde çalışılırsa bu sağlanmış olacaktır. En büyük beslenme kaynağı sevgidir.
• Yeterliklerimizi geliştirmek kendimizi sevmenin bir yoludur. Bunları paylaşmak ise başkalarını sevmenin bir yoludur.
• Kendini geliştirme, kendine koşulsuz değer verme ve kendini koşulsuz sevmenin doğal bir uzantısıdır.
• Kendini geliştirme, yüksek derecede bir yeterlik düzeyi değildir, kendini geliştirme "Yapabilirim" ya da "İstediğim doğrultuda ilerliyorum" algısıdır. İstediğiniz sonuca tam olarak ulaşamasanız bile, aldığınız yol sizi mutlu eder.
• Yeterliklerimizi geliştirmek değerimizi değiştirmez, artırmaz ya da değerli olduğumuzu kanıtlamaz. Kendimizi geliştirdikçe değerimizi dışa vururuz; benlik algımızı değiştiririz; kendimizi daha çok beğenir, kendimizden daha çok doyum sağlar ve kendimizden daha çok tat alırız; gerçek, öz benliğimizi daha açık seçik görürüz; kendimizi gün ışığına çıkararak öz benliğimizin daha çok parlamasını sağlarız. Zamanla arkadaşlarımızla yaşadığımız iyi deneyimler birbirimize olan güveni artırır ve birbirimizle ilgili olarak daha iyi görüşlerimiz olur. Benzer bir biçimde kendimizle yaşadığımız iyi yaşantılar da kendimizi daha çok beğenmemizi sağlar.
• Kendini geliştirme, süregiden bir işlemdir. Hiçbir zaman tam bitmeyecek bir süreçtir.
• Kendini geliştirme, tek başına yürütülemez, ancak başkalarıyla bir etkileşim içinde sağlanır.
• Kendini geliştirmenin öğeleri, içsel bir bütünlük sağlamak ve sağlıklı tatlar almaktır. Burada, sağlıklı tatlar derken sanat, güzellikler, eğlenceli uğraşlar, öğrenme, beceri geliştirme, çevreyi güzelleştirme, yararlı çalışmalar, sevgi gösterme gibi etkinlikler anlatılmak istenmektedir.
• insanlar daha mutlu olacak biçimde kendini geliştirmeyi seçerler. Daha mutlu oldukça, yaşam sevincimizin artma ve kendimizi daha çok sevme eğilimimiz artar.
• Yukarı doğru giden yol kolay bir yol değildir. Zorlanmayı göze almalısınız.
• Kendini geliştirme, yarışmacı ya da karşılaştırın bir süreç değildir. Kendi yolunuzu ve kendi hızınızı kendiniz seçebilirsiniz.
• Kendini geliştirme, kendinizle birlikte başkalarını da yukarı çıkarma anlamına gelir.
• Kendini geliştirme, bir anlamda merdivenin basamaklarını çıkmaktır, bir yere gelmek değildir
• Ulaşılacak yer, başlıca amaç olduğunda kendini geliştirme tat vermez. Sonuçla aşırı ilgilenme, bunu düşünüp durma ve "ya başaramazsam" korkusunun kökenleri hep aynıdır: Koşullu değer verme ve koşullu sevgi...
• Gelişme dağa tırmanma gibidir. Ayağınızın yere sağlam bastığını bilirseniz, kendinizi güven içinde yukarı çekersiniz ve bundan zevk alırsınız. Kendine koşulsuz değer verme ve kendini koşulsuz sevme, ayağınızın yere sağlam bastığı alanlardır.
• Dağa tırmanırken sizi yolunuzdan alıkoymak isteyenler olabilir. Bu durumda, "En iyisini yapıyor olmayabilirim, ancak yine de kendimi seviyor ve kendime değer veriyorum ve kendimi sürekli geliştiriyorum" ; "Deniyorum", "Öğreniyorum", "Kararlıyım ve yolumda ilerliyorum", "Yeni başladım, doğru yolu bulmaya çalışıyorum", "Denemekten zevk alıyorum", "İlerleyebileceğimi düşünüyorum", "Çabalarımdan ötürü kendimi beğeniyorum", "Üzerinde çalışıyorum", "Bugün dünden daha iyiyim" ya da "Direniyorum"dur.
Benlik saygısı, yalnızca olumlu düşünmek demek değildir. Kendi kendinize ne denli olağanüstü ya da yetkin olduğunuzu söylemek de değildir. Böyle düşünmek, olgun olmayan bir tür düşüncedir ve kişiyi zora sokar; çünkü gerçekliğe dayanmaz. Benlik saygısı olan kişiler kendilerini "şişirmeye" gereksinmezler. Kendilerini yeterince güvende hissettikleri için güçlü ve güçsüz yanlarını bilirler.
Öz benliğinize gerçekten saygı duyarsanız, ilerleme sürecinde kendi kendini yüreklendirebilir ve daha iyimser olursunuz.
“Diğerlerinin gücüne ve yetkinliklerine inanarak geçirdim hayatımı; asla kendiminkilere inanmadım. Şu anda, büyülenmiş gibiyim. Yeteneklerimin var olduğunu keşfettim. Bu eski bir paltonun astarında servet bulmak gibiydi” Joan Mılls
Uzm.Dr. Sevilay ZORLU
Psikiyatrist & Psikoterapist
|
Yazan
|
Bu makaleden alıntı yapmak
için alıntı yapılan yazıya aşağıdaki ibare eklenmelidir: "Koşulsuz Sevme Sevebilme" başlıklı makalenin tüm hakları yazarı Dr.Sevilay ZORLU'e aittir ve makale, yazarı tarafından TavsiyeEdiyorum.com (http://www.tavsiyeediyorum.com) kütüphanesinde yayınlanmıştır. Bu ibare eklenmek şartıyla, makaleden Fikir ve Sanat Eserleri Kanununa uygun kısa alıntılar yapılabilir, ancak Dr.Sevilay ZORLU'nun izni olmaksızın makalenin tamamı başka bir mecraya kopyalanamaz veya başka yerde yayınlanamaz. |
3 Beğeni 
Yazan Uzman
|
| Makale Kütüphanemizden | ||||
|
Sitemizde yer alan döküman ve yazılar uzman üyelerimiz tarafından hazırlanmış ve pek çoğu bilimsel düzeyde yapılmış çalışmalar olduğundan güvenilir mahiyette eserlerdir. Bununla birlikte TavsiyeEdiyorum.com sitesi ve çalışma sahipleri, yazıların içerdiği bilgilerin güvenilirliği veya güncelliği konusunda hukuki bir güvence vermezler. Sitemizde yayınlanan yazılar bilgi amaçlı kaleme alınmış ve profesyonellere yönelik olarak
hazırlanmıştır. Site ziyaretçilerimizin o meslekle ilgili bir uzmanla görüşmeden, yazı içindeki bilgileri kendi başlarına kullanmamaları gerekmektedir. Yazıların telif hakkı tamamen yazarlarına aittir, eserler sahiplerinin muvaffakatı olmadan hiçbir suretle çoğaltılamaz, başka bir
yerde kullanılamaz, kopyala yapıştır yöntemiyle başka mecralara aktarılamaz. Sitemizde yer alan herhangi bir yazı başkasına ait telif haklarını ihlal ediyor, intihal içeriyor veya yazarın mensubu bulunduğu mesleğin meslek için etik kurallarına aykırılıklar taşıyorsa, yazının kaldırılabilmesi için site yönetimimize bilgi verilmelidir.
