EMDR terapisiyle ilgili sıkça soru alıyorum. Hipnoz benzeri bir teknik mi, “mucizevi” bir yöntem mi, “Beynimize elektrik mi veriliyor, filmlerdeki cihazları mı takıyorsunuz?” gibi unsurları içeriyor bu sorular.

Travmatik anılar nötr anılar gibi normal anı ağınıza entegre olamıyorlar. Bu tarz anılara ait duygu, duyum, düşünce, ses ve imgeler yaşandığı haliyle muhafaza ediliyor. Dolayısıyla daha izole bir şekilde kalıyorlar ve onları tetikleyen bir durum söz konusu olduğunda ilk günkü tepkileri ortaya çıkarabiliyorlar. Yalnızca büyük doğal afetler, kazalar, savaş, taciz, tecavüz gibi travmalar değil günlük hayatta kronik olarak aile, okul, iş ortamında yaşanan olumsuz olaylar, ihmaller, reddedilmeler de aynı şekilde işlenmemiş biçimde kalabiliyor.

EMDR’ın açılımı Göz Hareketleriyle Duyarsızlaştırma ve Yeniden İşleme. EMDR hem sağ beyni hem sol beyni uyararak bu işlenememiş anıların işlenmesine yardımcı oluyor. Burada şu açıklamayı yapmak gerekiyor: Hayır, EMDR’da beyninize elektrik verilmiyor 😊 Bu uyarım çok basitçe bedenin bir sağ bir sol tarafının aktive edilmesiyle yapılıyor. Göz hareketleri tekniğin ilk çıkış noktası fakat şu an ses ve dokunsal uyarım da kullanılmakta. Yani terapistiniz ya gözlerinizle ellerini/bir cihazı izlemenizi isteyecek, ya bir sağ bir sol dizinize dokunarak uyarımı sağlayacak (veya bir sağ bir sol taraftan titreyen bir cihazı tutmanızı isteyecek), ya da bir sağ bir sol kulağınıza ses veren bir kulaklığı takmanızı isteyecek.

EMDR “mucizevi” bir teknik değil. Hiçbir terapi yöntemi mucizevi değil, fakat travma, fobi, kaygı, panik atak gibi durumlarda gerçekten çok etkili olabilen, hem psikolojik hem fizyolojik yaklaşıma sahip olan bir yöntem. Beynin işleyemediği anıları işlemeye yardımcı oluyor, “kilitli” kalmış anıların diğer anı ağlarına entegre edilmesini sağlıyor, kişinin işlenememiş anılardan dolayı kendisiyle ilgili edinmiş olduğu olumsuz inançların daha olumlu yönde değişmesine katkı sağlıyor.