yıllar öncesinden kalma gazeteler
var şimdi,

az önce
çok katlı bir apartmandan attığım
aşkının cesedi üzerinde!

yıllar öncesinden kalma
sarı, kirli ve yırtık gazeteler
üzerine toplanıyor yığınla…
ve
başına bu cesedin,
meraklı gözler üşüşüyor usulca.

kimisi,
sadece üzülmesi gerektiğini düşündüğü için
üzülen;

kimisi,
içinden: “etmiştir de bulmuştur”
diyen;

kimisi,
sadece oradan geçerken
olaya tanıklık ettiği için,
tüm ilgileri üzerine çekmenin gururuyla
kendinden geçen…

meraklı bakışlar var,
ölü aşkının üzerinde.

ben ise,
aşkını attığım o yerden bakıp
insanlara ve öldürdüğüm cesede;

“bu anı yaşamıştım, sanki”
diye geçiriyorum içimden,
daha önce bir yerlerde…

17.59
21.01.2009

otobüs camına
emanet edilmiş yüzlerden
kayıp giderken zaman,
yol olurdu
bitmeyen uzaklarda çoğalırdı
korku, keder, acı, heyecan…

korku, cesareti bir uçurumdan attı
binlerce kilometre uzaktan;

keder, mutluluğu bir kargaşa anında
vurdu arkadan;

acı, sevinci boğdu bir kaşık suda.

sakin sakin dinliyorken bu öyküyü
heyecan,
kendini astı
sonu başında anlatıldığından…

otobüs,
yollarda kayıp şimdi,
camlar paramparça.
kendisine yaslanan yüzlerde
yara açtı yüzlerce!

ve bir durak arıyor artık otobüs
asla durmayacak olan
kaçak düşlerde…


23.Nisan.2007
01.41