Evlenmeye ve çocuk sahibi olmaya karar vermek, hayatımıza yön veren en önemli adımlardandır. 'Zamanım geldi', 'Arkadaşım da evlendi', 'Yaşım da geçti hemen şimdi evlenmem lazım' gibi zihniyetlerle yapılmış evliliklerin sonu pek de iç açıcı olmuyor. En çok zararı ise çocuklar görüyor. Oysa evliliği ve çocuğu; isteyerek, hazır olarak ve benimseyerek yapanların evlilikleri daha sağlıklı yürüyor. Çocuklarını da daha huzurlu bir ortamda yetiştiriyorlar. Bunun için atılacak ilk adım, insanların kendilerini doğru bir şekilde tanıyabilmeleridir. Şöyle bir düşündüğünüzde hayat koşuşturmacasının içinde 'Ben bu hayattan ne istiyorum ne bekliyorum' diye sorabiliyor muyuz?
Bu soruyu ilk gençlik yıllarımızdan itibaren sorabilmemiz ve doğru cevaplayabilmemiz gerek. En sağlıklı evlilikler; kendilerini iyi tanıyabilmiş ve hayattan neyi isteyip neyi istemediklerini bilen, kendini doğru keşfedebilmiş insanların evlilikleridir.
Yaptığımız seçimler şekillendiriyor yaşamlarımızı. Seçimlerimizi; sağlıklı düşünüp, kendimizi tanıyıp, ne istediğimizi ve neyi istemediğimizi bilerek yapmak ise büyük bir cesaret istiyor. Kız ya da erkek olsun; çocukluklarından itibaren sindirilerek baskıyla büyütülen insanların yaptığı seçimler de sağlıklı olamıyor. Yıllar boyu yaptığınız mesleği bile belki siz seçmemiş oluyorsunuz. Çocukluğumuzu yaşayabilmeyi bırakın kadın olmanın,erkek olmanın ve en önemlisi insan olmanın sorgulandığı bir dünyada yaşamak zaten en büyük yükü atıyor omuzlarımıza. Bunlardan sıyrılabilmek ve hayatımızın geri kalanını daha sağlıklı yaşayabilmek için hiç bir zaman geç değildir. Yaptığımız seçimlerin daha doğru olması, daha az mutsuz olmamız, sevdiklerimizi daha az üzmemiz ve kendimize daha az haksızlık etmemiz adına unutmamalıyız kendimizi, keşfetmeliyiz benliğimizi ve tanımalıyız kendi dünyalarımızı.