Negatif ya da Pozitif…
Burada okuyacaklarınız, bu yazıda geçen karakterler tamamen gerçektir. Ancak bu yazıya aktarılırken etik ilkeler gereği isimleri değiştirilmiştir.
Hayatımızı etkileyen, hayatımıza yön veren negatifler ya da pozitifler üzerinde durmak istiyorum. Bizzat şahit olduğum ve etkilendiğim için bu yaşantıları sizlerle paylaşmak istedim. Hayat, nedenler ve sonuçlardan ibaret değil midir? Bazen negatif sonuçlar için bazense pozitif sonuçlar için dilekler tutar, dualar ederiz.
Gülay Hanım negatif bir sonuç için dua edenlerden. Aslında sadece o değil, ailesi ve bütün arkadaşları da bu negatif sonuç için kimi zaman gözyaşı döküyor, kimi zaman adaklar adıyorlar, kimi zaman dua ediyorlar. Gülay Hanım neşeli, cana yakın, samimi bir kadındır. Herkes onu tanıdığı için çok şanslı sayar kendini. Bende onu tanıdığım için şanslıyım. 33 yaşındadır ve daha birçok hayalleri vardır gerçekleştirmek istediği. Ancak Gülay Hanım 8 aydır göğüs kanseri tedavisi görmektedir. Hayat dolu insan herkesin gözü önünde erimektedir ve doktorların tavsiyelerinden, kemoterapi seanslarından, durmadan yapılan tahlillerden hep ümitle ve son zerresini de tüketene dek moralle kalan yaşamını sürdürmeye çalışmaktadır. Birkaç hafta evvel Gülay hanımı gördüğümde inanılmaz derece de sevinçli idi. Kendisi, benim bu neşenin kaynağını sormama fırsat bırakmadan anlatmaya başladı. Hocam son tahlilim negatif çıktı. Doktorlar aslında negatif değil pozitif çıkacağı yönünde söylemişlerdi ama tahlil sonucu negatifti. Gülay Hanım bir kelebek gibiydi. Hayatta negatif bir sonuca kaç kişi bu denli sevinebilir? Gülay hanımı gülerken görmek gerçekten çok güzeldi. Kendisine bol negatifli tahliller ve sağlıklı günler diliyorum.
Gülay hanımın tersine Leyla Hanım ise pozitif sonuç için yakarmaktadır Mevla’ya. Severek evlenmişlerdi Hüseyin beyle. Gerçekten ne zorluklar yaşamışlardı ama hep mutlu idiler. Ancak bir sorunları vardı. Her evli çift gibi onlarda bir çocukları, evlatları olsun istiyordular. 16 yıl geçti evlenmelerinin üzerinden. 16. Evlilik yıl dönümlerini de buruk bir şekilde kutladılar. Önceki yıllar gibi bu seneki yıl dönümleri de buruk geçti. Leyla hanım’ında Hüseyin Bey’inde psikolojileri bozulmuştu. İstemeden kırıyorlardı birbirlerini. Hüseyin Bey artık doktor doktor gezmek istemiyordu. Yorulmuştu. Yitirmişti ümidini. Zaten bu eksiklikle 16 yıl geçirmişti. Bundan önce nasıl yaşadımsa bundan sonrada yaşarım diyordu. Ancak Leyla Hanım hala yitirmemişti ümidini. İkna etmeye çalışıyordu Hüseyin Beyi bir kez daha gitmek için doktora. Teknolojinin tıpın çok ilerlediğinden bahsetti günlerce eşine. En sonunda Hüseyin Bey ümidi olduğundan değil, sırf eşinin gönlü olsun diye bu isteği kabul etti. Ve en baştan yeni bir doktorla yeniden başladılar tedaviye. Artık sonuç bekliyorlardı. Sadece doktordan bir pozitif kelimesini duymak onlara dünyaları vermek demekti. Ve öylede oldu. 16 yıl geçtikten sonra Leyla Hanım ile Hüseyin Bey ikiz bebekleri olacağını öğrendiler. Doktor pozitif dedi ve dünyalar onların oldu. Şimdilerde ise heyecanla bebeklerinin doğacağı günü bekliyorlar.
Belki negatif belki pozitif bir sonuç bekleyelim ama ümit çok önemli. Hayatta sabır sınırlarımız aşınsa da sabretmeye, ne kadar az seçenekte olsa ümit etmeye devam edelim. Her şey gönlünüzce olsun. Sağlıklı günler dileğiyle....
Psikolojik Danışman
Mustafa ÖZAY