OKULA BAŞLIYORUM!

Okul, bir ailenin hayatındaki temel dönüm noktalarından birisidir. Sadece çocuklarımız için değil ebeveynlerimiz için de kritik bir önem arz etmektedir. Okula başlamak için hazırlanmak bir süreçtir ve çocuklarımız olduğu kadar aileleri de kapsamaktadır.

Okul yaşantısı ile birlikte çocuk ilk kez ailesinden uzakta ve onların otoritesinden başka bir otorite ile tanışarak hayatta yeni ve evdekinden farklı kurallar olduğunu öğrenecektir. Bunu önce yadırgaması ve bunun sonucu olarak okula gitmek istememesi çok normaldir. Fakat bu durum için ebeveynlerin çocuklarını hazırlaması gerekmektedir. Okulun güzel bir yer olduğunu söylemek ile okulu çocuklarımıza sevdirmemiz mümkün değildir. Okul zamanından önce günlük yaşantımızın bir parçası gibi okul ile ilgili mesajlar vermek ve okulun onun için önemli olduğunu cümle aralarında vurgulamak çocuğun bilinçaltında okul ile ilgili olumlu şeyler kalmasını sağlayacak ve okul dönemi geldiğinde okula gitmeyi yadırgamayacaktır.

Okulda sosyalleşen ve toplum kuralları ile ilk kez bu kadar net tanışan çocuğumuzun özellikle ilk gününde ağlaması tabiî ki çok normaldir. Ailesinden ayrılmak istememe ve annesine bırakmaması için ağlayan çocuklarımıza karşı da özverili ve sevecen bir şekilde yaklaşmamız gerekmektedir. Okulda arkadaşlarıyla eğleneceği ve yeni bir sürü şey öğreneceği mesajları tekrarlanmalı ama zaten hırçın olan çocuğumuza otoriter bir şekilde yaklaşmaktan kaçınılmalıdır. Bu tip durumlarda sabırlı olmak yolumuzu açık tutan bir durumdur.

Okulu sevdirmek için yapılan konuşmalar ile birlikte kalem, defter, kitap... vs. alış verişleri sırasında da çocuğumuzu yanımızda götürmek ve onun seçtiği materyalleri almak çocuğumuzu okula karşı özendirecektir. Çocuğumuz bunları okula gittiği için kullandığını benimserse okula gitmeye alışması onun için çok daha kolay olmaya başlar.

Günümüzde birçok aile çocuklarını okul öncesi eğitim kurumlarına göndermekte ve okulla daha erken yaşlarda tanışmalarını sağlamaktadırlar. Bunun normal eğitim hayatına başlarken yaşayacağı geçişte olumlu bir durum yaratacağı bir gerçektir. Ama ne şekilde ve hangi sistemlerle olursa olsun asıl önemli olan çocuğumuzu olduğu kadar kendimizi de bu sürecin içine dahil etmek ve çocuklarımızı buna hazırlamaktır. Bu hazırlık çocuklar kadar aileler için de çok önemlidir. Okul dönemiyle birlikte çocuk, kendini yalnız ve dışlanmış hissedebilir. Ailesinin artık onu sevmediği için okula göndermek istediğini düşünebilir. Tüm bu düşüncelerin ne kadar yersiz olduğunu ona anlatmamız onun için yeterli değildir. Bu süreç içerisinde okulun kendisi için ne kadar önemli olduğunu anlamalı ve ailesinin onun iyiliği için bunları yaptığını kavraması gerekmektedir. Tabi ki bunu onun anlayacağı şekillerde çocuğa göstermek ailenin öncelikli görevidir.

Okul yaşantısı başlamadan önceki zamanlarda bile çocuğa okul ile ilgili olumsuz mesaj vermekten kaçınılmalıdır. 'Huysuzluk yaparsan okulda arkadaşların seninle oynamaz.', 'Öğretmenler yemek yemeyen çocukları sevmez.' gibi cümleler kesinlikle çocuklara kullanılmamalıdır. Bu tip cümleler okul zamanı çocuğunuzun bunları hatırlaması ve okula gitmek istememesini arttırmaktan başka hiçbir işe yaramazlar. Okul ile ilgili her zaman çocuklarımıza karşı pozitif tutum sergilememiz gerekmektedir.

Okulun çocuğumuzun hayatında uzun soluklu bir durum olacağını da çocuğumuzun anlamasını sağlamak okula hazırlık aşamasını kolaylaştırmaktadır. Çocuğumuza ' Şimdi gideceğim, birazdan gelip seni alacağım.' demek yerine ' Öğretmenin sana yeni şeyler öğretecek ve arkadaşlarınla oynadıktan sonra seni almaya geleceğim.' demek hem çocuğunuzun gözünü bir nebze olsun kapıdan ayırmasına yardımcı olur hem de ebeveyn olarak inanırlığınızı korumamız için etkili bir yöntemdir.

Her ne yaparsak yapalım çocuğumuz okulun ilk zamanlarında ailesine karşı hırçın ya da kırgın davranabilmektedir. Onlara karşı bu dönemde her zamankinden daha sabırlı ve sevecen bir tutum sergilenmelidir. Okulda ne yaptığı sıklıkla sorulmalı ve çok meraklı bir tavır içerisinde dinlenmelidir. Çocuğumuz anlatmak istemese bile anlatması için teşvik edilmeli ve okul sırasında yaptıklarının çok önemli olduğu vurgulanmalıdır. Böylece çocuğumuz zaman içerisinde okulda öğrendiklerini heyecan içerisinde anlatmaya başlayacak ve aldığı olumlu tepkiler sayesinde okula gitmeyi isteyecek pozisyona gelecektir.

Çocuklarımızın hayatındaki en önemli şey aileleridir ve aileleri olmadan hiç bir şey yapmak onlar için cazip değildir. Çocuklarımızın bağımsız olarak yaptıkları şey ailelerinin hoşlarına gidiyorsa çocuk bunun sürekliliğini sağlamayı isteyecektir. Unutulmamalıdır ki hayatta ki en değerli varlıklarımız olan çocuklarımızın hayatındaki en değerli varlık ailelerinden başka bir şey değildir.