► Olayın ne olduğu kısa, ama doğru bir şekilde en güvendiği yetişkin tarafından iletilmelidir.
► Kaybı yaşayan yetişkinler genelde çocuklarından duygularını saklamaya çalışmaktadırlar ve bunun doğru olduğunu düşünmektedirler. Oysaki tam tersine yetişkinlerin duygularını dışa vurmaları, çocuklarının ebeveynlerinin ne hissettiklerini görmelerine izin vermeleri gerekir. Hiçbir şey olmamış gibi davranmak, çocuğun kendi içinde birçok duygusunu bastırmasına neden olur ve iç huzursuzluğuna yol açar. Duyguların ifade edilebileceğini görmek çocuğu rahatlatır.
► Çocuğa, konu ile ilgili soru sorması için fırsat verilmeli, sorduğu sorulara da elden geldiğince doğru cevaplar verilmelidir. Eğer cevabı bilmiyorsanız bunu da açık yüreklilikle ifade etmelisiniz.
► Çocuk, sık sık kendi ölümüyle ve sizin ölümünüzle ilgili sorular sorabilir. Bu sorulara da doğru yanıtlar vermek önemlidir. Çocuklara herkesin bir gün öleceği, ama şu anda bunu düşündürecek bir neden olmadığı anlatılmalıdır. Gündelik düzeyde bir ailenin alışık olduğu yaşamın olabildiğince aynı şekilde devam etmesi sağlanmalı, rutinlerin bozulmamasına dikkat edilmelidir.
► Yaşadığı kayıp sonucu agresif ve saldırgan davranışlar gösteren çocuğa davranışları yüzünden kızmak, öfkelenmek yerine davranışlarının sonuçları üzerine konuşulmalıdır. Aynı zamanda duygularını ifade edebilecekleri sohbet ortamları yaratılmalıdır.
► Çocuğun davranışları üzerinde en dikkat edilmesi konular ve aileye durumla baş edemediğini gösterdiği sinyaller şunlardır; süreklilik gösteren kontrolsüz davranışlar, en kısa süreli ayrılıklara bile dayanamama, duygularının hiçbirini ortaya konulamamasıdır. Bu gibi durumlar gösterdiğinde çocuğunuz için psikolojik destek almak gerekmektedir.