Öfke problemi çok küçük yaşlardan itibaren karşımıza çıkan, çocuğumuzla olan iletişimimizde tıkanmamıza sebep olan ve sabrımızı zorlayan en önemli sorunlardan biridir. Bu problem 2-3 yaş sendromlarıyla birlikte karşımıza sıklıkla çıktığı gibi çocuğu ruhsal açıdan etkileyen kardeş doğumu, okula başlama, boşanma, taşınma gibi değişiklikler sonucunda da tetiklenip gözlemlediğimiz bir durumdur.
Öfke problemi ve inatçılık dediğimiz durumlar, çocuğun istediği şeyi aldırana kadar ya da istediği şeyi yapana kadar ağlaması, kendine veya çevresindeki insanlara zarar vermesi, eşyaları vurup kırması, nefesini tutması, yerde tepinmesi, çığlık atması gibi davranışlardır.
Çocukların bu davranışlarının altında yatan temel sebepler; ebeveynlerinden ve öğretmeninden ilgi görmek istemesi, ebeveynlerle girilen iktidar mücadelesi, bu davranışları gösteren çevresindeki yetişkinleri rol model alması, şiddet içerikli tv programları ve oyunları takip etmesi, her istediği yerine getirilen, kural ve disiplinden uzak aşırı hoşgörülü yaklaşımla yetiştirilmeleri olabilir. Yani sorun aslında çocukta değil bizim ona karşı olan yaklaşımımızdadır. Ve bu durumu değiştirmek de ebeveynlerin, çocukla ilgilenen diğer yetişkinlerin tutumlarında yaptıkları değişikliklerle mümkündür. Bu konuda ki en önemli kural; çocukla ilgilenen bütün yetişkinlerin tutarlı davranmasıdır. Koyulan kuralların ve oluşturulan düzenin hiç kimse tarafından esnetilmemesi gerekir.
Unutmayın zamanında alınmayan önlemler çocuğunuzun yetişkinlik dönemlerinde de bu davranış problemlerini sürdürmesine, iletişim problemleri olan, anlayışsız ve uyumsuz bireylere dönüşmesine sebep olur.
Çocuğunuza karşı olan yaklaşımınızda nelere dikkat etmeniz gerektiği konusunda bilgi almak ve evde çocuğunuza uygun bir düzen oluşturmak için bir uzmandan destek alabilirsiniz.