Oyun Terapisi Nedir?
Çocuklar 12 yaşına kadar duygularını sözcüklerle ifade etmekte zorlanırlar. Soyut düşüncenin gelişmemiş olmasıyla beraber çocuklar duygularını tanımakta güçlük çekerler. Bu nedenle 4-12 yaş arasındaki çocukların dili oyundur. Oyun terapisi çocuğun kendini rahatlıkla ifade edeceği, tıkandığı noktaları görebileceği, bunun üzerinde çalışabileceği temel tekniktir.
Oyun terapisinde terapist çocuğu gözlemlerken, tıkanıkların giderilmesini, gelişimin daha sağlıklı olmasını sağlar. Ebeveyn tüm süreçte terapistle işbirliği halindedir. Çocuğunun ruhsal dünyasını anlayan ebeveyn terapistle birlikte bu yolculukta aktif olarak yer alır.
Terapide süre ile ilgili kesin bir zamandan bahsedilemez. Her çocuğun kendine ait bir hızı vardır ve bu hızı ebeveynler, aile dinamikleri, yaşanan durumlar derinden etkiler. En hızlı ilerleyen terapi, ebeveynle terapistin işbirliğinde olduğu modeldir.
Oyun terapisi çocuklara düşüncelerini, duygularını, ihtiyaç ve arzularını oyunla yani en doğal yolla ifade etme şansı tanır. Oyun Terapistiyle çocuklar kendilerini ve dünyalarını daha iyi anlamayı, problemlerini çözmek için çalışmayı ve hayatla daha iyi başa çıkabilmek için gerekli beceriler geliştirmeyi öğrenirler. Oyun terapisi esnasında çocukta duygu durumu ve davranış değişikliği normal ve istenilen bir sonuçtur. Bazen işler ebeveyn için iyiye değil de kötüye gidiyor gibi görünebilir. Bu değişmenin bir parçasıdır ve mutlaka ebevenlerin durumu terapistleri ile paylaşmaları gerekir. Ruhsallığındaki meseleleri ortaya koyan çocuklar değişirler ve değişim geçici bir süre ebeveyne tuhaf ya da istenilmeyen bir düzeyde gelebilir. Oyun terapisi ve oyun terapisi odası çocuğun özür olabileceği bir yerdir. Oyun terapisi esnasında sınır konulan davranışlar vardır. Çocuğa, terapiste ya da oyun terapi malzemelerine zarar verebilecek davranışlarda sınır konulur ve herkesin güvende olması sağlanır. Çocuk bulunduğu ortamda kendini güvende hissedebilsin diye sınırlar gereklidir. Sınır koyma ve uygun seçenekler sağlama çocuğun kontrolü öğrenmesine ve kendine saygısının artmasına yardımcı olur. Oyun terapisinde “mahremiyet” esastır. Her zaman ebeveyn ile terapistin iletişim halinde olması son derece önemliyken bu iletişim çocuğun mahremiyetini bozmayacak şekilde olmaldır.