Ergenlik, bir birey olma mücadelesi vermektir. Bu yolculukta ciddi çatışmalar yaşanmaktadır. Çocukluk döneminde anne babaların birey üzerinde etkisi ve kontrolü fazlayken ergenlikle birlikte süreci yönetmek aileler için çıkılmaz bir hal almıştır.

Ailelerin sorun olarak dile getirdiği, beni dinlemiyor, kurallara uymuyor, ders çalışmıyor, sorumluluk almıyor, her şeye itiraz ediyor dediği aslında ergenin kendini ifade etmeye çalıştığı, kimliğini güçlendirme fırsatı bulduğu sağlıklı tepkilerdir. Ailenin rolü bunları bastırmak değil, doğru iletişim stratejileriyle yönetebilmek olmalıdır.

Toplumsal olarak birey olmanın önemini daha yeni anlamaya başladık. Anne-balara da haksızlık etmemek gerekiyor. Ebeveynler günümüz ergenlerin yaşadığı süreçleri kendileri şu an ki gibi yaşamadıkları için bizim zamanımızda ergenlik yoktu, bunlar çok şımarıyor şeklinde tepkiler göstererek ergenlik sürecini anlamakta ve yönetmekte zorlanıyorlar.

Ergenlik dönemine denk gelen; bir gruba ait olma ihtiyacı (aileden uzaklaşma), lise ve üniversite giriş sınavı (kaygı), benlik algısı (çirkinim, kiloluyum), duygusal ilişkiler (sevilmiyorum), meslek seçimi (karasızlık) gibi süreçler bilişsel olarak sağlıklı karar vermede henüz tam olarak gelişmemiş ergenleri ve aileleri için zorlayıcı olmaktadır.

Ailelerin, ergenliğin zor ve karmaşık bir süreç olduğunun bilincinde olması oldukça önemlidir. Ergenlik sürecinde ergenle çatışma konusu ne olursa olsun ben seninleyim, sana güveniyorum, yaşamında seninle birlikte olacağım düşüncesini hissettirme çok önemli bir destek olacaktır.

Ergen terapisi sürecinde; ergen terapisti/ergen Psikoloğu olarak; ergenlerin sorunlarını anlaması, kendilerini doğru bir şekilde ifade etmesi, kendini ve çevresini tanıması, ilgi ve yeteneklerini fark etmesi, ebeveynleriyle ilişkiler kurması, duygu-düşünce ve davranışlarını fark etmesi ve yönetmesi, zorlu yaşam olaylarına karşı dayanıklılığını arttırması yolunda onların dünyasından bakarak profesyonel bir bakış açısıyla farklı seçenekler sunarak fayda sağlanmaktadır.