Kartalların oldukça ilginç bir yaşamları var. Kendi ömürlerini neredeyse kendilerinin belirlediklerini biliyor muydunuz? Yırtıcılığıyla ve asil duruşuyla tanınan bu kuş, türleri arasında en uzun yaşama sahip. Ortalama 40 yıl yaşayabiliyor ve o son dönemde hayati bir karar alıyor. Tamam mı? Devam mı?
Uzun bir yaşamdan sonra kartal 40 yaşına geldiğinde gagası fazlasıyla uzamış, göğsüne kadar eğilmiş olduğu için avlarını parçalayamaz hale gelir. Pençeleri sertleşerek esnekliğini yitirdiğinden avlarını taşıyamaz. Tüyleri ise oldukça kalın ve ağırlaştığı için uçmasını engeller. Bu durumda kartalın iki seçeneği vardır. Ya huzurlu bir ölüme evet diyecek ya da acılı ve zor ulaşılan ancak daha uzun bir hayat vadeden diğer yolu seçecek. Eğer “Tabii ki diğer yol” diyorsanız, kartalımızı yüksek bir dağın tepesine çıkaralım. Hayatta kalması için avlanmasını engelleyen şeylerin farkında olan mucize kartalımız önce sert bir kayaya gagasını çarpmaya başlar. Vuruşlarla beraber gaga yerinden sökülür ve düşer. Birkaç hafta yeni gagasının çıkmasını bekleyen kartal sonrasında “yenisiyle” pençelerini sökmeye başlar. Oldukça sert olan pençeler de yerinden ayrılınca birkaç ay içinde avını taşıyabilecek yeni esnek ve güçlü pençeler çıkar. Tüm bu acı verici sürece rağmen son olarak güçlü pençeleriyle ona fazladan ağırlık olan tüylerini yolar. Birkaç ay da tüylerinin uzamasını bekler ve yaklaşık beş ay sonra mucizevi bir yeniden doğuşa tanıklık ederiz. Kartalımız 20-30 yıl daha yaşamasını sağlayacak bir sürece evet demiştir ve kendini baştan yaratmıştır.
Hayatınızla ilgili her dönemde kökten kararlar alabilirsiniz. Bazısı işe dönüktür, bazısı özele yansır… “Devam dersem sürecin bu zorluğunu kaldıramayabilirim” diye düşünerek kaçınmacı davranırız, akışına bırakıp rahatlamayı umarız. Ancak yaşam, zorluklara direnenler için daha uzun ve anlamlı sanırım. Ünlü bir filozofun da dediği gibi “Beni öldürmeyen acı güçlendirir”. Hayat bizim, onun için neyi seçersek o da bize onun karşılığını verecektir.