Parmak emme alışkanlığı 1-4 yaş arası çocuklarda sıklıkla görülen bir çocukluk alışkanlığıdır ve üç dört yaşına kadar normal kabul edilebilmektedir. Bu davranış hemen hemen tüm bebeklerde görülür. Bebekler diş çıkarma dönemlerinde damağın kaşınmasından dolayı parmak emmeye başlayabilirler. Bu davranış genellikle çocuklar uykuya dalarken, açken, yalnız kaldıklarında ve korktuklarında ortaya çıkmaktadır. Emme refleksi bebeğin anne karnında kazandığı bir refleks olup doğumdan sonra bebeklerde sıklıkla rastlanan en güçlü reflekstir. İlk aylarda görülen parmak emme davranışı gereksinimden kaynaklanmaktadır. Emme ihtiyacı karşılanan bebeklerin daha az parmak emdiği görülmektedir. Çocukların genellikle 3-4 yaş arasında parmak emmeyi bıraktıkları görülmektedir. 0-1 yaş arası çocuklarda haz ilkesi egemendir. Bu yaş çocukların esas haz bölgesi ağız ve çevresidir. Bu dönemde anne tarafından çocuğun emme ihtiyacının yeteri kadar tatmin edilmemesi ya da gerektiğinden daha uzun süre emzirilmesi çocuğun bu döneme bağımlı kalmasına sebep olur ve emme ihtiyacı sonraki dönemlere de sarkabilir. Parmak emmedeki sıklık oranı, çocuk okula başladığı dönemde hızla azalır. Fakat çocuk parmak emmeye devam ediyorsa ya da sonradan alışkanlık haline getirdiyse altında psikolojik nedenler aranabilir.

Okul öncesi dönem ve sonrasında ortaya çıkan parmak emme davranışı uyumsuzluk sorunu ya da alışkanlık bozukluğu olarak kabul edilebilir. Çocuklarda korku, açlık, anneden ayrılma, ilgi çekme isteği, kardeş kıskançlığı ya da uykuya dalarken gözlenebilir. Temelinde anne-çocuk ilişkilerindeki yetersizlik, sevgisizlik ve çocukta güven hissinin yeterince gelişmemesinden kaynaklanmaktadır.

Çocuklar genellikle parmak emme davranışını kendi kendine bırakır, anne babalar telaşlanmamalıdır. Çocuğun bu davranışı üzerinde durulmamalı ve çocuğun ilgisi farklı yönlere çekilmelidir. Bu davranışı önlemek için kesinlikle baskı yapılmamalı, zorlamak, elini bağlamak, eline acı sürmek gibi davranışlardan kaçınılmalıdır. Bu şekilde davranıldığında, tikler, tırnak yeme, alt ıslatma, dışkı kaçırma gibi durumlar ortaya çıkabilmektedir. Eğer parmak emme davranışı uzun sürdüyse ve buna ek belirtiler de eşlik ediyorsa psikolojik destek alınmalıdır.