TÜRK ORDUSU İLE PKK ARASINDAKİ EN TEMEL FARK

Türk ordusu teröristi bile önce "dur" diyerek uyarır, vuruşacaksa bile adam gibi yüz yüze vuruşur. PKK ise -kaçmaktan fırsat buldukça- ya haince tuzaklar kurar ya da sokak ortasında sırtından vurur. İşte aradaki temel fark budur.

PEKİ PKK HAİNLER GÜRUHU MU YOKSA GERİLLA MI

Bence hainler güruhu. İşte kanıtları:

"Gerilla onurludur, PKK ise ucuz “kahraman”

Birileri PKK'ya “gerilla” diyerek hakkı olmayan bir paye vermeye çalışıyor. Oysa Vietnam, Çeçenistan vb. yerlerdekiler gerilla idi. Çünkü bir bölgeyi düşmana karşı adam gibi, onurluca, ölümleri pahasına savunurlardı. Bazen ilerler, bazen de çarpışarak geri çekilirlerdi. PKK'nın bu şekilde savunduğu belli bir yer yoktur. Sadece dağda bayırda sürekli kaçarak dolaşır, ilk fırsatta arkadan vurur, sonra da toz duman olup kaybolur. Görülüyor ki PKK gerilla değil; korkak bir hain şebekesi.

"Gerilla savaşçıdır, PKK kalleş."

Gerilla üzerine bomba yağar, uçaklar sorti üstüne sorti yapar ama bölgesini yine de terk etmez. Terk etmek zorunda kalırsa bile bunu çarpışarak yapar. Gerilla haince vurup kaçan değil; sadece düzenli ordu tarzında savaşmayandır. O düzenli ordu tarzında olmasa da, savaşır. O bulunduğu, tuttuğu bölgeyi terk ederken fare gibi sıvışmaz. Gerilla tuzak kurar ama bu cephede, savaş taktikleri gereğidir. PKK'nın ise belli bir cephesi falan yoktur. O savaşçı değil gaspçı, cesur değil korkaktır. Ya sinsi tuzak kurar ya arkadan hançerler. Bunları yapamasa masum hizmet araçlarını yakar. Sonra da sıkılıp arlanmadan, "Demokratik şu..., demokratik bu..." der.

Bu arada, basında sık sık yer alan "çatışma çıktı" sözlerine kanmayın siz. Çatışma karşılıklı vuruşabilecek kapasitedeki iki yiğidin işidir. Onun çatışması delikanlıca değil; sadece kaçmak için fırsat yaratana kadardır. O yüzden bu şebekenin “savaşı” hava kararınca biter. Çünkü karanlık korkakların elbisesidir. PKK hava kararınca er meydanından hemen tüyer. Sonra bulabilene aşkolsun! Daha ne ABD menşeli uydular, ne de İsrail yapımı heronlarlar görebilir yerini.

"Gerilla gücünü davasından alır, PKK ise uyuşturucu haptan."

Gerilla gücünü davasından, inandığı değerlerinden alır. PKK ise bunu kafa yapıcı hap ya da uyuşturucu maddelerin verdiği yapay cesaretten temin eder. Çünkü "davasına" hap içip de kafayı bulmayınca kendisi bile inanmaz.

"Gerilla cesurdur, PKK korkak."

Sürekli insan katletmelerine bakıp da cesur falan sanmayın sakın bunları. Öldürmek aslında korkakların işidir. Korkan kişi adam öldürür ancak. Çünkü ölmüşten korkmaya çocuklardan başkası için bir sebep yoktur. Bu sebeple o yaşayan her Türk'ten delice korkar. Bakmayın, öldürmek öyle zor, teknik bir girişim falan da değildir. Bir düğmeyi kendine doğru çekmenin neyi zordur Allah aşkına! Bunu 4 yaşındaki bir bebek bile becerebilir. Yeter ki serde hainlik olsun; ar - namus, Allah korkusu, kul utancı bulunmasın!

Gerilla cesurdur, mesela cephede rahatlıkla namaz kılar. Müslüman değilse bomba sağanağı altında kilisesine falan gider. PKK ise bırak cephe hattını sokağa bile çıkamaz; bunun için daha fayik ve mümeyyiz olmayan çocukları sürer ileri. Evet, o sokağa bile çıkamaz aslında. Bırakın ölümü, üç beş ay cezayı bile göze alamaz. Alamaz, çünkü bunun için ruhunda samimi olarak inandığı bir dava, içinde de mangal gibi bir yürek olmalıdır. Onda ise bunlar yoktur. O yüzdendir ki sokaktakinin eline taş, dağdakinin avucuna hap verir; kendisi "Batı ve uydu" destekli kokuşmuş ininde üzüm ve portakal kokteyli içer.

Dikkat edin, idam cezası olan İran’da doğru düzgün eylem bile yapamaz, sadece sınırsızlığa varan ölçüde özgürlük olan ülkemizde azar. Bakın, cesur olduğundan değil; görüyorsunuz işte, özgürlük nimetinden… (Aniden zenginleşen parasını nereye koyacağını bilemez)

"Gerilla çözüm, PKK çözümsüzlük ister"

Gerilla daha çok topraklarının işgal altında olduğu dönemlerde işgalcilere karşı kendi usulleriyle ve belli bir bölgede savaşır demiştim. Çözüm ışığı belirdiğinde ise uzlaşır. Hain tuzaklar kuran ve buna ucuzca “gerilla” diyen PKK ise daha çok çözümsüzlükten nemalanır. Onun amacı belli bir kesimin davası değil, Türkiye’nin gelişmesini baltalamak, bunun için sürekli başında bir musibet olarak bulunmaktır. Çünkü emperyalistlerden aldığı ihalenin en temel şartı budur. Çözüm ışığı belirince delirir. Çünkü çözüm varlık nedeninin ortadan kalkması demek olur.

Ona, "Al şu bölgede özerksiniz" deyin, yine de yetinmez; başka yerleri de, sözgelimi Karadenizi de ister. Olmadı, Ankara'yı... Niye Karadenizde eylem yapıyor sanıyorsunuz. Karadenizde (tırnak içinde) "hakları elinden alınmış" Kürt halkı olduğundan mı! Baktı ki güneydoğu için bazı adımlar atılıyor, mazallah çözüm yaklaşıyor (gerçi ülke ve toprak bizim namusumuz, onların ise eveleyip geveleyip sonunda açığa vurdukları talepleri olduğu sürece çözüm nasıl mümkün olabilir, o da ayrı bir konu), çözümsüzlük kokacak başka yerler lazım. O yüzden bazı haklar verdikçe o, olmayacak şeylere doğru adım adım beklentisini yükseltir. Dedim ya, onun varlık nedeni çözümsüzlüktür. Bu iş sürekli böyle problem olarak kalmalıdır ki o da aldığı ihaleden her daim gıdalansın.

KISACA

Gerilla tam bir düşman gibi roket, uçak savar kullanır; PKK ise gerçek bir kalleş gibi uzaktan kanas.

Gerilla adam gibi karşından ateş eder; PKK ya uzaktan kumandalı tuzak kurar, ya da sokak ortasında işe giden askeri sırtından hançerler.

Gerilla aç kalsa da değerlerinden taviz vermez, gerekirse ölür; PKK dağda aç kalırsa ya domuz eti yer ya teslim olur.

Gerilla tutarlıdır, fikir namusuna sahiptir; PKK ise etnisite çağrışımı var diye "Türk Milleti" deyiminden rahatsız olur ancak kurmayı düşündüğü özerk yapı için "Kürdistan" demekten, etnik vurgunun babasını yapma ikiyüzlülüğünden hiç sıkılmaz.

Gerilla samimidir, düşmanının inancıyla alay etmez; PKK marksist ve ateist bir yapıdır, yağmura utanmadan (haşa) “İsmail işiyor” diyebilir; namazla alay edebilir, sokakta alternatif cuma namazı kıldırtacak kadar basitleşebilir. Biz çok renkliyiz, mozaiği severiz. O yüzden işimiz değil. Lakin iyice deşilse çoğu Kürt bile değildir bunların, esasında mayası tutmamıştır bu topraklarla.

Gerilla dünya kamuoyuna davasını satmaya çalışır; PKK ise dünya gençliğine uyuşturucu pazarlar.

Velhasılı gerilla sadece düzensiz bir ordudur; PKK ise herşeyiyle
değer tanımaz bir hainler güruhu.

Öyle ki Kürtlerin en acı günü olan deprem sırasında bile araçlara bombalı tuzaklar kurar. Ramazanda dahi insan öldürür.

İzzet Güllü
Psikolog
MDH