Şeker Hastalığı ve Kilo Problemiyle Barış; Duygusal Yaraları İyileştirmek
ŞEKER HASTALIĞI VE KİLO PROBLEMİYLE BARIŞ; DUYGUSAL YARALARI İYİLEŞTİRMEK
Öncelikle belirtmek isterim ki, “şeker hastalarına müjde, şekerin tedavisi bulundu” ve benzeri sloganlarla takdim edilen çok fazla ürünün müşterisi oldum. Kullandığım ilaçlar ve bitkisel ürünler bende işe yaramadı. Ancak iyileşme ümidimi kaybetmedim, derdime çare olacak şeyi aramaya devam ettim.
Allah’a şükür ki sonunda aradığımı buldum. Artık şeker, kilo, horlama, terleme ve daha başka problemlerden kurtulmamı sağlayan bir programım var. Uzun yıllar yaptığım araştırmalarımdan edindiğim bilgileri bir araya getirdim ve hepsini aynı anda uyguladım. İşe yaradı. Başkasında işe yarar mı bilmiyorum. Henüz kendimdeki seyrini izleme sürecim devam ediyor. Yaklaşık elli gündür şeker için iğne ve hap almıyorum. Yaklaşık 15 kilo verdim. Eşim horlamalarımdan şikâyet etmiyor, terim eskisi gibi rahatsız edici değil…
Uyguladığım programın yukarıda bahsettiğim hastalıklara ve benzerlerine iyi geleceği iddiasında değilim. Sadece kendi çalışmamı, bende işe yarayan programımı paylaşmak istiyorum. Bu bir noktada “işin sırrını söyle” diye benden ricada bulananlara toplu bir cevap olacak.
Uyguladığım programı beş başlık altında toplayabiliriz. 1.Beslenme, 2.Spor, 3.Duygusal yaraları iyileştirmek, 4.Bedeni toksinlerden arındırmak, 5.Kendinle barışık olmak ve dua.
Beslenme, konusunda arkadaşım Muhammet Serhan Özkan’dan destek aldım. Onun tavsiyelerini uyguladım. Akşam 18:00’den sonra hiçbir şey yemedim. Sadece su tükettim. Açlık çok bastırdığında –ilk günlerde yaşadığım bir durumdu- salatalık dilimleriyle midemi yatıştırdım. Ekmeği bazen hiç kullanmadım. Bazen az miktarda çavdar ekmeği tükettim. Meyveyi sabah kahvaltısında yedim. Yemeğin üstüne su içmedim, meyve yemedim. Meyvenin üstüne de su içmedim. Yemek ve meyve ile suyu bir araya getirmedim. En az yarım saat önce ve bir buçuk iki saat sonra su aldım. Suyu küçük yudumlar ve azar azar aldım. Günlük iki litreye yakın su tükettim. Gazlı içecekleri hiç kullanmadım. Sıcak içeceklerde de aşırıya kaçmadım. Günlük ayrı ayrı zamanlarda 1-2 küçük bardak siyah çay, bir büyük bardak yeşil çay ve bir bardak papatya çayı içtim. Açlığı bastırmamda salatalık, kuru incir, fındık, fıstık ve ceviz bana çok yardımcı oldular. Ağzıma aldığım tüm besinleri iyice öğütmek için on beş yirmi kez ağzımda çevirdim. Tatlarını hissetmeye, yediklerimden haz almaya odaklandım. Karnımın üçte birini de sürekli boş bıraktım. Elim gereksiz yere besinlere gittiğinde “buna bedenimin ihtiyacı yok” uyarısını hatırlattım.
Her gün en az yarım saat yürüyüş yaptım. İşten çıktıktan sonra Kandilli’den Çengelköy’e kadar sahil boyunca yürüdüm. Kapalı havalarda yürüyüş eksiğimi evde kültürfizik hareketleri yaparak tamamladım.
Tedavimin en önemli aşamalarından birisi duygusal yaraları iyileştirme çalışmasıydı. Çok fazla vakit ayırdım, çok fazla çaba harcadım. Bedenimde kayıtlı olan ve kendi varlığını bir şekilde hissettiren tüm olumsuz duyguları açığa çıkardım. Yaşamıma iz bırakan tüm yaşantıları, hayali yaşantıları teker teker gözden geçirdim. Olaylara eşlik eden duyguları fark ederek yeniden şekillendirdim. Derin yaralar, derin izler bırakırmış. Ölümler, ayrılıklar, engellenmişlikler, güvensizlikler geldikleri gibi gitmemişlerdi. Geldikleri günden beri derinliklerimizde yaşamaya devam ediyor ve bizim kim olacağımıza etki ediyorlardı. Beni en çok şaşırtan şey; hiç hatırlamadığım ama yaşandığını başkalarından duyduğum olayın yaşamıma en fazla etki eden negatif güç olduğunu öğrenmekti.
Duygusal yaraları tespit etmek çok kolay değil. Yıllardır duygu üzerine çalışıyor olmama rağmen zorlandığım anlar oldu. Önemli olan ilk duygusal kayıta ulaşmaktı. Bazen küçük, önemsiz gibi görünen, beklide yaşamın ilk yıllarında olduğu için hatırlamadığımız olaylar ilk kayıtlar olabiliyor. İlk kayıta ulaşıp, o yarayı iyileştirdiğimizde diğerleri kendiliğinden iyileşebiliyor. Çünkü binanın üzerinde durduğu temel çökmüş oluyor. İlk kayda ulaşmak ve yaraları iyileştirmek için özel metotlar geliştirdim, enerji temelli tekniklerden yararlandım. Duygusal yaraları iyileştirme çalışmasının sonunda hep denizin dalgalarıyla buluştum. Deniz olmadığında ağaçların sesini duymaya, serinliğini hissetmeye çalıştım.
Her geçen gün duygusal yaralarım biraz daha iyileşti. İçinde huzuru ve duygusal özgürlüğü hissetmeye başladım. Hayatıma giren herkesi affettim, bağışladım. Hepsinden önemlisi kendimi affettim ve bağışladım. Affetme ve bağışlama metodu olarak hoponopono metodundan ve diğer enerji temelli tekniklerden yararlandım. Dünü, bugünü ve yarını iyileştirme çalışmaları yaptım.
Duygusal yaraları iyileştirme çalışmasını başka danışanlarıma da uyguladım. depresyon, astım, anksiyete ve benzeri problemlerde olumlu sonuçlar gözlemledim. Bir danışanıma uzaktan çalışma yaptım. Kendimi hastanın yerine koyarak, kendi üzerimden çalıştım. Sonuç yine başarılıydı…
Bedeni toksinlerden arındırmak için farklı metotlar denedim. Nefes egzersizleri, imajinasyon çalışmaları, spor, riyazat istikrarlı olarak sürdürdüğüm çalışmalardı. Özellikle her gün en az on beşer dakika yaptığım nefes egzersizleri ve imajinasyon çalışmalarının çok faydasını gördüm. Nefes egzersizlerini itinayla seçtim. İmajinasyon kurgulamasında hassas davrandım. Riyazatı on beş gün yaptım. On beş gün hayvan ürünleri içinde bulunan hiçbir şey yemedim. Süt, bal, yumurta, peynir, tereyağı, et, balık ve benzeri ürünleri ve bu ürünlerin içinde bulunduğu gıdaları titizlikle midemden uzak tuttum. Eskilerin deyimiyle sıkı bir riyazat yaptım. Onuncu günden itibaren vücut toksinleri boşaltım sisteminden yeşilimsi olarak dışarıya atmaya başladı. Toksinleri arındırma çalışması olarak yüzme ve saunada programda vardı, ama uygulama fırsatı bulamadım.
Kendinle barışık olmak konusunda özel gayret sarfettim. Pozitif düşünme içeren kitapları, düşünce gücüyle tedavi kitaplarını yeniden gözden geçirdim. Kadere inandığımın farkında olarak her şeyin olması gerektiği gibi olduğunu düşünmeye başladım. Geçmişe geleceğe takılmanın bir faydası yoktu. Her şey şuanda yeniden şekilleniyordu. “Titre ve kendine gel” desturunu kendime telkin ettim. Anı kaçırmamam gerektiğini kendime sürekli hatırlattım. “İste gelir” felsefesini çöpe attım, “fark et ve şükret” felsefesine yeşil ışık yaktım. Herkese karşı sevgimi beslemeye başladım. Herkese dua ettim ve herkesten dua istedim. Anne-baba duası aldım. Anne-baba duası almama vesile olduğu için şeker hastalığıma teşekkür ettim…
Düzenli olarak iğne ve ilaç kullanmama rağmen genellikle 200-300 arası seyrediyordu. Şimdi iğne ve ilaç kullanmıyor olmama rağmen genellikle 150’nın altında. Yeme krizlerine kapılmıyorum. Hatta bazen kendimi zorlayarak yemek yiyorum. Kilom istediğim düzeyde, maşallahım var yani…
Duygusal yaraları iyileştirme çalışmalarımızın evlilik ilişkilerini, depresyon, anksiyete ve benzeri ruhsal sorunlara da iyi geldiğini gözlemledim. Çalışmalarız devam ediyor, sevindirici sonuçlar almaya devam ediyoruz. Bir sonraki yazımda kısmet olursa evlilik ilişkileri ve boşanma ile duygusal yaraları iyileştirme üzerinde duracağım… Gökten üç elma düştü… Biz erdik kerevetine, darısı sağlığına ve yaşam doyumunu kavuşmayı arzulayanların başına…
Mehmet Polatoğlu / Psikolojik Danışman
Öncelikle belirtmek isterim ki, “şeker hastalarına müjde, şekerin tedavisi bulundu” ve benzeri sloganlarla takdim edilen çok fazla ürünün müşterisi oldum. Kullandığım ilaçlar ve bitkisel ürünler bende işe yaramadı. Ancak iyileşme ümidimi kaybetmedim, derdime çare olacak şeyi aramaya devam ettim.
Allah’a şükür ki sonunda aradığımı buldum. Artık şeker, kilo, horlama, terleme ve daha başka problemlerden kurtulmamı sağlayan bir programım var. Uzun yıllar yaptığım araştırmalarımdan edindiğim bilgileri bir araya getirdim ve hepsini aynı anda uyguladım. İşe yaradı. Başkasında işe yarar mı bilmiyorum. Henüz kendimdeki seyrini izleme sürecim devam ediyor. Yaklaşık elli gündür şeker için iğne ve hap almıyorum. Yaklaşık 15 kilo verdim. Eşim horlamalarımdan şikâyet etmiyor, terim eskisi gibi rahatsız edici değil…
Uyguladığım programın yukarıda bahsettiğim hastalıklara ve benzerlerine iyi geleceği iddiasında değilim. Sadece kendi çalışmamı, bende işe yarayan programımı paylaşmak istiyorum. Bu bir noktada “işin sırrını söyle” diye benden ricada bulananlara toplu bir cevap olacak.
Uyguladığım programı beş başlık altında toplayabiliriz. 1.Beslenme, 2.Spor, 3.Duygusal yaraları iyileştirmek, 4.Bedeni toksinlerden arındırmak, 5.Kendinle barışık olmak ve dua.
Beslenme, konusunda arkadaşım Muhammet Serhan Özkan’dan destek aldım. Onun tavsiyelerini uyguladım. Akşam 18:00’den sonra hiçbir şey yemedim. Sadece su tükettim. Açlık çok bastırdığında –ilk günlerde yaşadığım bir durumdu- salatalık dilimleriyle midemi yatıştırdım. Ekmeği bazen hiç kullanmadım. Bazen az miktarda çavdar ekmeği tükettim. Meyveyi sabah kahvaltısında yedim. Yemeğin üstüne su içmedim, meyve yemedim. Meyvenin üstüne de su içmedim. Yemek ve meyve ile suyu bir araya getirmedim. En az yarım saat önce ve bir buçuk iki saat sonra su aldım. Suyu küçük yudumlar ve azar azar aldım. Günlük iki litreye yakın su tükettim. Gazlı içecekleri hiç kullanmadım. Sıcak içeceklerde de aşırıya kaçmadım. Günlük ayrı ayrı zamanlarda 1-2 küçük bardak siyah çay, bir büyük bardak yeşil çay ve bir bardak papatya çayı içtim. Açlığı bastırmamda salatalık, kuru incir, fındık, fıstık ve ceviz bana çok yardımcı oldular. Ağzıma aldığım tüm besinleri iyice öğütmek için on beş yirmi kez ağzımda çevirdim. Tatlarını hissetmeye, yediklerimden haz almaya odaklandım. Karnımın üçte birini de sürekli boş bıraktım. Elim gereksiz yere besinlere gittiğinde “buna bedenimin ihtiyacı yok” uyarısını hatırlattım.
Her gün en az yarım saat yürüyüş yaptım. İşten çıktıktan sonra Kandilli’den Çengelköy’e kadar sahil boyunca yürüdüm. Kapalı havalarda yürüyüş eksiğimi evde kültürfizik hareketleri yaparak tamamladım.
Tedavimin en önemli aşamalarından birisi duygusal yaraları iyileştirme çalışmasıydı. Çok fazla vakit ayırdım, çok fazla çaba harcadım. Bedenimde kayıtlı olan ve kendi varlığını bir şekilde hissettiren tüm olumsuz duyguları açığa çıkardım. Yaşamıma iz bırakan tüm yaşantıları, hayali yaşantıları teker teker gözden geçirdim. Olaylara eşlik eden duyguları fark ederek yeniden şekillendirdim. Derin yaralar, derin izler bırakırmış. Ölümler, ayrılıklar, engellenmişlikler, güvensizlikler geldikleri gibi gitmemişlerdi. Geldikleri günden beri derinliklerimizde yaşamaya devam ediyor ve bizim kim olacağımıza etki ediyorlardı. Beni en çok şaşırtan şey; hiç hatırlamadığım ama yaşandığını başkalarından duyduğum olayın yaşamıma en fazla etki eden negatif güç olduğunu öğrenmekti.
Duygusal yaraları tespit etmek çok kolay değil. Yıllardır duygu üzerine çalışıyor olmama rağmen zorlandığım anlar oldu. Önemli olan ilk duygusal kayıta ulaşmaktı. Bazen küçük, önemsiz gibi görünen, beklide yaşamın ilk yıllarında olduğu için hatırlamadığımız olaylar ilk kayıtlar olabiliyor. İlk kayıta ulaşıp, o yarayı iyileştirdiğimizde diğerleri kendiliğinden iyileşebiliyor. Çünkü binanın üzerinde durduğu temel çökmüş oluyor. İlk kayda ulaşmak ve yaraları iyileştirmek için özel metotlar geliştirdim, enerji temelli tekniklerden yararlandım. Duygusal yaraları iyileştirme çalışmasının sonunda hep denizin dalgalarıyla buluştum. Deniz olmadığında ağaçların sesini duymaya, serinliğini hissetmeye çalıştım.
Her geçen gün duygusal yaralarım biraz daha iyileşti. İçinde huzuru ve duygusal özgürlüğü hissetmeye başladım. Hayatıma giren herkesi affettim, bağışladım. Hepsinden önemlisi kendimi affettim ve bağışladım. Affetme ve bağışlama metodu olarak hoponopono metodundan ve diğer enerji temelli tekniklerden yararlandım. Dünü, bugünü ve yarını iyileştirme çalışmaları yaptım.
Duygusal yaraları iyileştirme çalışmasını başka danışanlarıma da uyguladım. depresyon, astım, anksiyete ve benzeri problemlerde olumlu sonuçlar gözlemledim. Bir danışanıma uzaktan çalışma yaptım. Kendimi hastanın yerine koyarak, kendi üzerimden çalıştım. Sonuç yine başarılıydı…
Bedeni toksinlerden arındırmak için farklı metotlar denedim. Nefes egzersizleri, imajinasyon çalışmaları, spor, riyazat istikrarlı olarak sürdürdüğüm çalışmalardı. Özellikle her gün en az on beşer dakika yaptığım nefes egzersizleri ve imajinasyon çalışmalarının çok faydasını gördüm. Nefes egzersizlerini itinayla seçtim. İmajinasyon kurgulamasında hassas davrandım. Riyazatı on beş gün yaptım. On beş gün hayvan ürünleri içinde bulunan hiçbir şey yemedim. Süt, bal, yumurta, peynir, tereyağı, et, balık ve benzeri ürünleri ve bu ürünlerin içinde bulunduğu gıdaları titizlikle midemden uzak tuttum. Eskilerin deyimiyle sıkı bir riyazat yaptım. Onuncu günden itibaren vücut toksinleri boşaltım sisteminden yeşilimsi olarak dışarıya atmaya başladı. Toksinleri arındırma çalışması olarak yüzme ve saunada programda vardı, ama uygulama fırsatı bulamadım.
Kendinle barışık olmak konusunda özel gayret sarfettim. Pozitif düşünme içeren kitapları, düşünce gücüyle tedavi kitaplarını yeniden gözden geçirdim. Kadere inandığımın farkında olarak her şeyin olması gerektiği gibi olduğunu düşünmeye başladım. Geçmişe geleceğe takılmanın bir faydası yoktu. Her şey şuanda yeniden şekilleniyordu. “Titre ve kendine gel” desturunu kendime telkin ettim. Anı kaçırmamam gerektiğini kendime sürekli hatırlattım. “İste gelir” felsefesini çöpe attım, “fark et ve şükret” felsefesine yeşil ışık yaktım. Herkese karşı sevgimi beslemeye başladım. Herkese dua ettim ve herkesten dua istedim. Anne-baba duası aldım. Anne-baba duası almama vesile olduğu için şeker hastalığıma teşekkür ettim…
Düzenli olarak iğne ve ilaç kullanmama rağmen genellikle 200-300 arası seyrediyordu. Şimdi iğne ve ilaç kullanmıyor olmama rağmen genellikle 150’nın altında. Yeme krizlerine kapılmıyorum. Hatta bazen kendimi zorlayarak yemek yiyorum. Kilom istediğim düzeyde, maşallahım var yani…
Duygusal yaraları iyileştirme çalışmalarımızın evlilik ilişkilerini, depresyon, anksiyete ve benzeri ruhsal sorunlara da iyi geldiğini gözlemledim. Çalışmalarız devam ediyor, sevindirici sonuçlar almaya devam ediyoruz. Bir sonraki yazımda kısmet olursa evlilik ilişkileri ve boşanma ile duygusal yaraları iyileştirme üzerinde duracağım… Gökten üç elma düştü… Biz erdik kerevetine, darısı sağlığına ve yaşam doyumunu kavuşmayı arzulayanların başına…
Mehmet Polatoğlu / Psikolojik Danışman
|
Yazan
|
Bu makaleden alıntı yapmak
için alıntı yapılan yazıya aşağıdaki ibare eklenmelidir: "Şeker Hastalığı ve Kilo Problemiyle Barış; Duygusal Yaraları İyileştirmek" başlıklı makalenin tüm hakları yazarı Psk.Dnş.Mehmet POLATOĞLU'e aittir ve makale, yazarı tarafından TavsiyeEdiyorum.com (http://www.tavsiyeediyorum.com) kütüphanesinde yayınlanmıştır. Bu ibare eklenmek şartıyla, makaleden Fikir ve Sanat Eserleri Kanununa uygun kısa alıntılar yapılabilir, ancak Psk.Dnş.Mehmet POLATOĞLU'nun izni olmaksızın makalenin tamamı başka bir mecraya kopyalanamaz veya başka yerde yayınlanamaz. |
1 Beğeni 
Yazan Uzman
|
Sitemizde yer alan döküman ve yazılar uzman üyelerimiz tarafından hazırlanmış ve pek çoğu bilimsel düzeyde yapılmış çalışmalar olduğundan güvenilir mahiyette eserlerdir. Bununla birlikte TavsiyeEdiyorum.com sitesi ve çalışma sahipleri, yazıların içerdiği bilgilerin güvenilirliği veya güncelliği konusunda hukuki bir güvence vermezler. Sitemizde yayınlanan yazılar bilgi amaçlı kaleme alınmış ve profesyonellere yönelik olarak
hazırlanmıştır. Site ziyaretçilerimizin o meslekle ilgili bir uzmanla görüşmeden, yazı içindeki bilgileri kendi başlarına kullanmamaları gerekmektedir. Yazıların telif hakkı tamamen yazarlarına aittir, eserler sahiplerinin muvaffakatı olmadan hiçbir suretle çoğaltılamaz, başka bir
yerde kullanılamaz, kopyala yapıştır yöntemiyle başka mecralara aktarılamaz. Sitemizde yer alan herhangi bir yazı başkasına ait telif haklarını ihlal ediyor, intihal içeriyor veya yazarın mensubu bulunduğu mesleğin meslek için etik kurallarına aykırılıklar taşıyorsa, yazının kaldırılabilmesi için site yönetimimize bilgi verilmelidir.
