Oyun, insan deneyiminin ayrılmaz bir parçasıdır. Sosyal, bilişsel, fiziksel, duygusal ve dil gelişimimizde hayati bir role sahiptir. Kendi içinde evrensel bir dil olduğu için, sözel iletişimde zorluk çeken veya sınırlı olan çocuklar da oyunu anlayabilir. Travma, bir çocuğun fizyolojik ve psikolojik gelişiminin tüm yönlerini etkiler, bu nedenle travmalı bir çocuk duygularını düzenlemekte, dürtü kontrolünü yönetmekte veya duygularını iletmekte zorluk çekebilir. Bir terapi biçimi olarak oyun, bu çocukların çözülmemiş travmalarıyla doğrudan başa çıkmalarına ve kendilerini ve dünyayı eğlenceli ve teşvik edici bir şekilde anlamlandırmalarına yardımcı olmak için kullanılır.
Çocuklarda travma belirtileri bakıldığında; çocuğu rahatsız ediyormuş gibi görünebilen veya görünmeyebilen, rahatsız edici olayın yineleyen anılar (bazen bu anılar oyunlarıyla ifade edilebilir), tekrar tekrar meydana gelen üzücü ve korkutucu rüyalar, çocuğun travmatik olay yeniden yaşanıyormuş gibi hissettiği veya davrandığı bölümler, çocuğa travma hatırlatıldığında yoğun veya uzun süreli sıkıntı (örneğin, travmanın meydana geldiği yeri ziyaret etmek), travmatik olayın üzücü anılarını veya düşüncelerini önlemek için şeyler yapmak, travmatik olayın hatırlatıcılarından kaçınmak için şeyler yapmak (örneğin, belirli insanlardan veya yerlerden kaçınmak), diğer semptomlar şunları içerebilir: travmatik olayla ilgili hafıza kaybı, kızgın veya agresif davranışlar, aşırı gergin olma, konsantrasyon sorunları, uyku sorunları, depresif ruh hali.
Nasıl yardım edebilirsin? Travma yaşayan çocukların tedavisi çok önemlidir. Mümkün olan en kısa sürede bir profesyonelle iletişime geçin ve çocuğunuz için yardım alma konusunda onlarla konuşun. Bir ebeveyn olarak çaresiz hissetmek ve çocuğunuz için bir şeyleri düzeltmek için ezici bir istek duymak kolay olabilir. Bu duygular bazen "iyi tarafından bak" veya "o kadar da kötü değil" gibi ifadeler söylememizi etkileyebilir. Bunun yerine yansıtıcı dinlemeyi kullanmak, çocuğunuzun duyulduğunu ve anlaşıldığını hissetmesine gerçekten yardımcı olacaktır. Genellikle hissettikleri üzüntüyü azaltabilir. Örneğin, "şu anda çok korkuyorsun". Çocuğunuza karşı elinizden geldiğince nazik, besleyici ve kabul edici olun. Kızgınlık patlamaları yaşamaya başlarlarsa, olduklarından daha genç davranmaya başlarlarsa, içine kapanırlarsa veya başka herhangi bir travma semptomu yaşarlarsa, bu davranışlar çocuğunuzun başa çıkmasına yardımcı olacağı için kabul etmeye çalışın.