2 Yaş Sizin İçin Kriz mi?
Anne baba için çocuk büyürken onun gelişimini takip etmek, ona göre davranabilmek ve tepkilerini dengelemek bazen zorlayıcı olabiliyor. Hele ki bazı yaş dönemleri bu problemlerin daha da karmaşık hale gelerek, ebeveynleri çaresiz hissettirdiği durumlar oluşturabilmektedir.2 _2.5 yaş süreci de bu zor dönemlerden birtanesidir.
İnatlaşma, özerklik kazanma, söz dinlememe, ‘hayır’ kelimesinin en sık kullanıldığı dönemlerdendir 2 -2.5 yaş aralığı. Çocuğun yürümeye başlaması, anneden bağımsızlaşma çabasına girmesi ve tek başına bir şeyler yapabiliyor olması onun için keşfedilmesi gereken birçok şey varken bitmeyen enerjiyle her şeyi keşfetme isteğinin olduğu süreçtir. Sınırsızca hareket etmek, her şeyi ellemek, tehlikelere karşı savunmasızca diretmek vb. davranışlar sergilemesi ebeveyn için en zorlayıcı kısmıdır aslında.
Evet zor bir dönem! Çünkü çocuğunuz artık büyümeye ve bireyselleşemeye başlamaktadır, aynı zamanda kendini ayrı bir birey olarak görmeye başlamıştır. Bu gelişim süreci çok hızlıdır. Herşeyi bir anda yapmak isteyerek hiçbir şekilde engellenmek istememektedirler. Benmerkezci dönem olarak da isimlendirdiğimiz bu dönemde en sık karşılaşılan ve çözümlenmesi en zor olan kısımlardan bir tanesi de çocukların öfke ve ağlama nöbetleri geçirmesidir. Ayrıca buna ek olarak da zaman zaman kendine zarar verme ve vurma gibi davranışsal süreçlerin de oluşabildiğini görebiliyoruz.
Anne babalar tam da bu nokta da nasıl davranmaları gerektiğine dair bir çaresizlikle karşı karşıya kalmaktadırlar. Çocuk inatla tehlikeli bir davranışı sürdürmekte ısrar eder, anne yaptığı şeyin ona tehlikeli, olduğunu anlatmaya çalışır, defalarca söylemesine karşın tepki alamaz. Çocuk annesinin gözünün içine baka baka aynı davranışı yapmaya devam eder. Anne bir süre sonra çocuğunun söz dinlememesine karşın öfkelenmeye ve ses yükseltmeye başlar, kontrolsüzce davranışlar sergileyebilir. Çocuğunun ona karşı direnmesi anne baba için kızgınlık yaratmaya başlar ve karşılıklı bir inatlaşma ve çatışma süreci başlamaktadır. Bu nokta da anne babalar;
1.Bu yaş dönemleri anne baba için karmaşık ve zaman zaman zorlayıcı denemelerden bir tanesidir. Normal gelişim gösteren bir çocuğun yapmasını beklediğimiz hareketlerdir bunlar. Çünkü çocuk bağımsızlaşma çabasındadır ve dünya onun için keşfetmesi, gereken bir sürü şeyle doludur. Herşeyi elleyerek, koklayarak ve deneyimleyerek tanımaya çalışır. Tehlikeler onun için anlamsızdır, çünkü henüz onu algılayabilecek yeterli düzeyde zihinsel gelişimine sahip değildir. Herşeyi yapsın ve kimse ona engel olmasın ister. Bütün bu gelişimsel özellikler göz önünde tutulduğunda ebeveynlerin ilk olarak bunları kabul ederek çocuklarıyla iletişim kurmaları çok önemlidir, çünkü bunları kabul etmek daha rahatlatıcıdır. Çocuklarla savaşmak, sürekli onlara engel olmak yerine yaptıklarının normal gelişim sürecinin parçası olduğunu bilmek ve engelleyici olmadan daha korunaklı ortamlar yaratarak onları kendi alanlarında keşfetmeye izin verici olmak gereklidir.
2.anne baba olarak çocuğunu tehlikeden korumak özellikler bu yaş döneminde daha da önem kazanmaktadır. Çünkü bu yaş döneminde çocuklar tehlikeleri öğrenemezler, dolayısıyla onların yaptıkları davranışları karşısında inatlaşmadan ve mümkün seviyede kızgınlığımızı kontrol altına alarak iletişim kurmalıyız. Aksi halde öfkelenmek, bağırıp çağırmak ya da tepkisel davranışlar sadece anne babayı yorar, yapılan davranışların çocuk için herhangi bir anlamı olmaz.
3.Çocukların dikkat süreleri bu yaşlarda çok kısa olduğundan davranışı hemen başka yöne yönlendirmek faydalıdır. Hemen tepki vermek yerine çocuğu başka alana çevirmek o davranışın unutulmasına olanak sağlar.
4.İstemediği bir şey olmadığı zaman ağlayarak ya da kendini yerlere atarak bunu anlatmaya çalışan çocuğa o anda bir şey anlatmak sonuç getirmez. Onun yerine çocuğunu öncelikle tehlikelerden korumak ilk yapılacak şeydir, ondan sonra da öfke anında onu ikna etmeye çalışmak ya da cezalandırmak yerine sakinleşmesini beklemek ve sakileştikten sonra da olayla ilgili konuşarak iletişim de olmak gerekir. Yüksek olasılıkla sizin getireceğiniz çözüm önerilerine çoğu zaman ‘hayır’ diyerek tepki verecektir, çünkü ‘hayır’ kelimesi onun için artık bağımsızlaşma ve özgür olması için kullandığı en sık kelimedir. Kendi istediği gibi yönlendirme en tipik özelliğidir.O yüzden kriz anında çatışmaya girmek değil, güvenli alan oluşturulduktan sonra, sakinleşmenin ardından olayla ilgili konuşmak daha faydalıdır.
5.En önemlisi de çocuk büyütmek anne baba olmak kolay bir şey değildir.Emek ve çaba gerektirmektedir.Bundan dolayı çocuklarla iletişim kurarken onlarla geçirdiğimiz zamanın daha da kaliteli ve sağlıklı olması için anne babaların da daha sağlıklı ve rahat olabilmeleri gerekir.Bunun için çocuğunuzla geçirdiğiniz vakitlerin dışında kendinize de alanlar oluşturmanız ve keyif alacağınız durumlar yaratmalısınız, çocuğunuzla olan iletişiminizin daha da verimli hale gelmesine etki sağlar.
İnatlaşma, özerklik kazanma, söz dinlememe, ‘hayır’ kelimesinin en sık kullanıldığı dönemlerdendir 2 -2.5 yaş aralığı. Çocuğun yürümeye başlaması, anneden bağımsızlaşma çabasına girmesi ve tek başına bir şeyler yapabiliyor olması onun için keşfedilmesi gereken birçok şey varken bitmeyen enerjiyle her şeyi keşfetme isteğinin olduğu süreçtir. Sınırsızca hareket etmek, her şeyi ellemek, tehlikelere karşı savunmasızca diretmek vb. davranışlar sergilemesi ebeveyn için en zorlayıcı kısmıdır aslında.
Evet zor bir dönem! Çünkü çocuğunuz artık büyümeye ve bireyselleşemeye başlamaktadır, aynı zamanda kendini ayrı bir birey olarak görmeye başlamıştır. Bu gelişim süreci çok hızlıdır. Herşeyi bir anda yapmak isteyerek hiçbir şekilde engellenmek istememektedirler. Benmerkezci dönem olarak da isimlendirdiğimiz bu dönemde en sık karşılaşılan ve çözümlenmesi en zor olan kısımlardan bir tanesi de çocukların öfke ve ağlama nöbetleri geçirmesidir. Ayrıca buna ek olarak da zaman zaman kendine zarar verme ve vurma gibi davranışsal süreçlerin de oluşabildiğini görebiliyoruz.
Anne babalar tam da bu nokta da nasıl davranmaları gerektiğine dair bir çaresizlikle karşı karşıya kalmaktadırlar. Çocuk inatla tehlikeli bir davranışı sürdürmekte ısrar eder, anne yaptığı şeyin ona tehlikeli, olduğunu anlatmaya çalışır, defalarca söylemesine karşın tepki alamaz. Çocuk annesinin gözünün içine baka baka aynı davranışı yapmaya devam eder. Anne bir süre sonra çocuğunun söz dinlememesine karşın öfkelenmeye ve ses yükseltmeye başlar, kontrolsüzce davranışlar sergileyebilir. Çocuğunun ona karşı direnmesi anne baba için kızgınlık yaratmaya başlar ve karşılıklı bir inatlaşma ve çatışma süreci başlamaktadır. Bu nokta da anne babalar;
1.Bu yaş dönemleri anne baba için karmaşık ve zaman zaman zorlayıcı denemelerden bir tanesidir. Normal gelişim gösteren bir çocuğun yapmasını beklediğimiz hareketlerdir bunlar. Çünkü çocuk bağımsızlaşma çabasındadır ve dünya onun için keşfetmesi, gereken bir sürü şeyle doludur. Herşeyi elleyerek, koklayarak ve deneyimleyerek tanımaya çalışır. Tehlikeler onun için anlamsızdır, çünkü henüz onu algılayabilecek yeterli düzeyde zihinsel gelişimine sahip değildir. Herşeyi yapsın ve kimse ona engel olmasın ister. Bütün bu gelişimsel özellikler göz önünde tutulduğunda ebeveynlerin ilk olarak bunları kabul ederek çocuklarıyla iletişim kurmaları çok önemlidir, çünkü bunları kabul etmek daha rahatlatıcıdır. Çocuklarla savaşmak, sürekli onlara engel olmak yerine yaptıklarının normal gelişim sürecinin parçası olduğunu bilmek ve engelleyici olmadan daha korunaklı ortamlar yaratarak onları kendi alanlarında keşfetmeye izin verici olmak gereklidir.
2.anne baba olarak çocuğunu tehlikeden korumak özellikler bu yaş döneminde daha da önem kazanmaktadır. Çünkü bu yaş döneminde çocuklar tehlikeleri öğrenemezler, dolayısıyla onların yaptıkları davranışları karşısında inatlaşmadan ve mümkün seviyede kızgınlığımızı kontrol altına alarak iletişim kurmalıyız. Aksi halde öfkelenmek, bağırıp çağırmak ya da tepkisel davranışlar sadece anne babayı yorar, yapılan davranışların çocuk için herhangi bir anlamı olmaz.
3.Çocukların dikkat süreleri bu yaşlarda çok kısa olduğundan davranışı hemen başka yöne yönlendirmek faydalıdır. Hemen tepki vermek yerine çocuğu başka alana çevirmek o davranışın unutulmasına olanak sağlar.
4.İstemediği bir şey olmadığı zaman ağlayarak ya da kendini yerlere atarak bunu anlatmaya çalışan çocuğa o anda bir şey anlatmak sonuç getirmez. Onun yerine çocuğunu öncelikle tehlikelerden korumak ilk yapılacak şeydir, ondan sonra da öfke anında onu ikna etmeye çalışmak ya da cezalandırmak yerine sakinleşmesini beklemek ve sakileştikten sonra da olayla ilgili konuşarak iletişim de olmak gerekir. Yüksek olasılıkla sizin getireceğiniz çözüm önerilerine çoğu zaman ‘hayır’ diyerek tepki verecektir, çünkü ‘hayır’ kelimesi onun için artık bağımsızlaşma ve özgür olması için kullandığı en sık kelimedir. Kendi istediği gibi yönlendirme en tipik özelliğidir.O yüzden kriz anında çatışmaya girmek değil, güvenli alan oluşturulduktan sonra, sakinleşmenin ardından olayla ilgili konuşmak daha faydalıdır.
5.En önemlisi de çocuk büyütmek anne baba olmak kolay bir şey değildir.Emek ve çaba gerektirmektedir.Bundan dolayı çocuklarla iletişim kurarken onlarla geçirdiğimiz zamanın daha da kaliteli ve sağlıklı olması için anne babaların da daha sağlıklı ve rahat olabilmeleri gerekir.Bunun için çocuğunuzla geçirdiğiniz vakitlerin dışında kendinize de alanlar oluşturmanız ve keyif alacağınız durumlar yaratmalısınız, çocuğunuzla olan iletişiminizin daha da verimli hale gelmesine etki sağlar.
|
Yazan
|
Bu makaleden alıntı yapmak
için alıntı yapılan yazıya aşağıdaki ibare eklenmelidir: "2 Yaş Sizin İçin Kriz mi?" başlıklı makalenin tüm hakları yazarı Psk.Reyhan UZUN'e aittir ve makale, yazarı tarafından TavsiyeEdiyorum.com (http://www.tavsiyeediyorum.com) kütüphanesinde yayınlanmıştır. Bu ibare eklenmek şartıyla, makaleden Fikir ve Sanat Eserleri Kanununa uygun kısa alıntılar yapılabilir, ancak Psk.Reyhan UZUN'un izni olmaksızın makalenin tamamı başka bir mecraya kopyalanamaz veya başka yerde yayınlanamaz. |
Beğenin 
Yazan Uzman
|
| Makale Kütüphanemizden |
Sitemizde yer alan döküman ve yazılar uzman üyelerimiz tarafından hazırlanmış ve pek çoğu bilimsel düzeyde yapılmış çalışmalar olduğundan güvenilir mahiyette eserlerdir. Bununla birlikte TavsiyeEdiyorum.com sitesi ve çalışma sahipleri, yazıların içerdiği bilgilerin güvenilirliği veya güncelliği konusunda hukuki bir güvence vermezler. Sitemizde yayınlanan yazılar bilgi amaçlı kaleme alınmış ve profesyonellere yönelik olarak
hazırlanmıştır. Site ziyaretçilerimizin o meslekle ilgili bir uzmanla görüşmeden, yazı içindeki bilgileri kendi başlarına kullanmamaları gerekmektedir. Yazıların telif hakkı tamamen yazarlarına aittir, eserler sahiplerinin muvaffakatı olmadan hiçbir suretle çoğaltılamaz, başka bir
yerde kullanılamaz, kopyala yapıştır yöntemiyle başka mecralara aktarılamaz. Sitemizde yer alan herhangi bir yazı başkasına ait telif haklarını ihlal ediyor, intihal içeriyor veya yazarın mensubu bulunduğu mesleğin meslek için etik kurallarına aykırılıklar taşıyorsa, yazının kaldırılabilmesi için site yönetimimize bilgi verilmelidir.
