Terk Edilmişlik Duygusu
Terk edilmiş hissi yetişkinlik döneminde terk depresyonu şeklinde ortaya çıkmaktadır. Sevilmediği, ilgi duyulmadığı, önemsenmediği duygusu, yeterince iyi olmazsa kimsenin onunla iletişim kurmayacağı korkusu olarak ortaya çıkar.
Panik atak yaşayanların en muzdarip olduğu şimdi bir şeyler olacak duygusunun yansıması gibi. Ortada onu terk edecek, bırakacak birileri olmasa da yalnız kalacağı, istenmeyeceği duygusu bir anda gelir ve ilişkilerinde gözle görülür bir soğukluk duygusu oluşmaya, güvensizlik, kırgınlık, üzüntü çok yoğun bir şekilde belirmeye başlar.
Bir arkadaş grubu içerisinde konuşulan konulara iştirak ederken ortama yeni dahil olan birisiyle birlikte dengelerin değişmesi diğerlerinin yeni gelenle diyalog kurmaları, kişi de hemen terk edilme duygusunu aktifleştirmektedir.
Bu duygunun oluşumunda en büyük etken ilk çocukluk döneminde özellikle 12. ve 18. ayar arasında yaşanılan gerçekçi kayıp (anne veya babanın ölümü), anne yerine yani bakım veren, ilgi, şefkat, sevgi gösteren birinin kaybı (tabi bu durum anne tarafından tolere edilirse oluşmaz) annenin ve babanın evden ayrılması , sık sık bırakılmalar, annenin veya bakım verenin ciddi rahatsızlıkları, çocuktan duygusal uzak kalışlar, sürekli taşınma, ev içindeki kaos ortamları, annenin veya babanın madde bağımlılığı, sürekli değişen bakıcı (aile içinden veya aile dışından, tabi bu bakıcılar gerçek manada çocuğu sahiplenirse daha az sıkıntı oluşur) gibi durumlar oluşturur.
Bu duygunun ikinci büyük boyutu ve en çok göz ardı edilen boyutlarından birisi de ebeveynin özellikle çocuğa birincil bakım veren kimsenin çocuğa yaşattığı öldürücü duygusal bir histir. Bu durum bir çok ailede yaşanır ve o kadar normal görülür ki ileride patoloji oluşturacağı kimsenin aklına gelmez.Özellikle çocuğun kendini sözel ifade edemediği bir dönemde olduğu için çocuk kendisini bu duyguya karşı tamamen savunmasız hisseder.
Peki nasıl gerçekleşiyor derseniz;
Çocuk 12. ay itibariyle dünyayı keşfetme çabası içerisine girer, bu duygu emekleme ve yürümenin etkisiyle en yüksek noktasına gelir daha önce anneyle veya bakım verenle geçen yoğun içli - dışlı durum dışarıya doğru açılımla biraz farklılaşmaya başlar.
Bu döneme girildiğinde aktifleşen en büyük duygu çocuğun merak ve keşif duygusunun uzaklaşmacı yanına (anneden mesafe olarak) , annenin kendi çocukluğunda yaşadığı terk edilme , bırakılma , sevilmeme ve ilgi eksilmesi gibi duygular yoğun bir şekilde eşlik eder. Çocuk annenin kucağından kendini atar ve ev içerinde keşfe çıkmaya hazırlanır. Anne o ana kadar olabilme ihtimalini düşünürken bile çok sıkıntı duyduğu hissi çocuğun ayrışma davranışıyla birlikte canlı bir şekilde yaşamaya başlar.
Çocuğu, en büyük varlığı kendisinden uzaklaşma davranışı içine girmeye başlamıştır. Annenin zihninde :
- İşte yine oluyor çok sevdiğim , değer verdiğim , sahip olduğumu düşündüğüm nesne şimdi elimden yakıp gidiyor.
Annede ciddi bir korku ve kaygı başlar. Bilinçli olarak adlandırılamayacak bu korku duygusu annenin çocuğuna yoğun olarak yapacağı öldürücü bir duygusal duygunun habercisidir.
Anne kendisinden uzaklaşan , keşif için ilk deneyimler yaşayan çocuğun geriye dönüp bakmalarında (çocuğun anne , ben dünyayı keşfetmeye çıkıyorum fakat biraz cesaretsizim ne yapayım diye karasız kaldığı bakış şekli), anne yüz ifadesiyle içindeki duyguyu çocuğuna yansıtır. Kaygılıyım, korkuyorum, beni bırakmandan endişe duyuyorum. Bu durum dakikalar veya saniyeler içinde değil saniyenin onda bir zaman diliminde tüm hücrelerinizden yüz hatlarınıza yansır. Çocuk anneden aldığı bu duyguyla ikilem yaşar.
Annede ki kaygılıyım, korkuyorum, beni bırakmandan endişe duyuyorum duygularının temeli annenin geçmişte anne veya bakım vereninden yaşadığı yoksunluk duygusunun tüm hücrelerinde ve bilinçdışındaki kayıtlarıdır. Anne yaşadığı bu ayrışma davranışıyla birlikte bu duyguları gün yüzüne çıkıp aktifleşmiştir. Bilinçdışınız sizin bu ayrılığa tahammül edemeyen duygunuzu koruma altına almak için güçlü bir savunma mekanizması devreye sokar.
Çocuğunuza bakışlarınız ve yüz ifadenizle indirek yollarla sizden uzaklaşacak olursa ona verdiğiniz ilgiyi, alakayı ve sevgiyi keseceğinizi belirtirsiniz. Bu durumda uzaklaşmaya devam edecek olursa sizin sevginizden yoksun kalabileceği tehdidini iletirsiniz.
Çocuğun geri dönüp bakma davranışıyla yaşadığı bu kaos duygusu merak ve keşif duygusunun baş edilemez dürtüsüyle sürekli çatışma halinde kalır. Eğer çocuk uzaklaşacak olursa, keşif ve merak duygusundan dolayı anneyle mesafeyi açtığında cehennem duygusu yaratan sevildiği ve sevdiği nesnenin onu sevmeme, ilgi duymama duygularıyla baş başa kalacaktır.
Çocuk bünyesi bu duygunun ağırlığını kaldıramayacağı için anneye geri dönüş gerçekleşecek, anneye bağımlı, anneyi sürekli arayan ve onun her hareketini kendi hareketi gibi sanmaya başlayan bir çocuk ortaya çıkacaktır. Ya da anneden aldığı bu cehennem duygusuyla baş edebilirim diye yoluna devam edecek, bu seferde farklı bir duyguyu ömrü boyunca yaşayacak bir çocuk modeli ortaya çıkaracaktır (dışlanmışlık ).
Anne yaşadığı duyguyu bilinçli zihniyle mantıklı hale getirmek kendisine ve çevresindekilere, bende herhangi bir sıkıntı yok duygusunu verebilmek için çeşitli davranış yöntemleri ortaya çıkarır.
Bunların en dikkat çekenleri ;
* çocuğun kendi başına hareket etmesiyle bir yerlere çarpabileceği düşüncesi,
* kendisine ciddi zararlar verebileceği, düşüp yaralanabileceği gibi yoğun korkusu,
* çocuğunu tutarak, kucaklayarak koruma altına alması...
Çocuğa sürekli koruma kalkanı oluşturan anne bunun doğru annelik duygusu olduğunu kendine sürekli söyler ve bunu etrafında ki kişilerle birlikteyken de ifade edip duygusunun doğruluğunu kanıtlama çabası içine girer. (Bir çok çocuğun daha kötü şatlarda yaşıyor olmasına rağmen başlarına çok az veya hiç olay gelmemesi gerçeği göz önünde bulundurulduğunda ). Burada yerinde yeterince müdahale ve ortam düzenlemeleri kast edilmemektedir.
Annenin çocuğa geri dönüşlerinde verdiği yoğun duygu çocuğun hayatı boyunca ikili ilişkilerinde, sosyal ilişkilerinde, iş ilişkilerinde ve özel hayatında ki ilişki tavırlarında çok belirgin olarak sıkıntılı süreçler oluşturacaktır.
Dikkat edilmesi gereken başka bir hususta anne bu duygu yüklemesiyle çocuğun bireyselleşme çabasının önünü terk etme / terk edilme duygusuyla kapatmaktadır. Bunun sonucunda çocuğun anneye geri dönüşlerinin sıklığının artmaya başlaması ve anneye yapışma davranışı göstermesi de anneyi belirli bir zaman sonrası bunaltacaktır. Çocuğun anneden sürekli ilgi, alaka, onay, yönlendirme, destek ve komutlar beklediği sağlıksız bir yapı ortaya çıkacaktır. Bu yüzden sayın ebeveynler ve bakım verenler ilk çocukluk döneminde çocuklarınıza bireysel olmaları için fırsat verin, onlara destek olun. Eğer iç dünyanızda bir sıkıntı hissedecek olursanız bu duygunun neden olduğu üzerine lütfen düşünün. Çocuğunuzu çok sevdiğinizi söyleyerek kendi içsel sıkıntılarınızdan dolayı onun geleceğini elinden almayınız.
Bireyselliğini sağlıklı olarak kazanamayan bir çocuk, birilerinin esiri olmaya adaydır...
Panik atak yaşayanların en muzdarip olduğu şimdi bir şeyler olacak duygusunun yansıması gibi. Ortada onu terk edecek, bırakacak birileri olmasa da yalnız kalacağı, istenmeyeceği duygusu bir anda gelir ve ilişkilerinde gözle görülür bir soğukluk duygusu oluşmaya, güvensizlik, kırgınlık, üzüntü çok yoğun bir şekilde belirmeye başlar.
Bir arkadaş grubu içerisinde konuşulan konulara iştirak ederken ortama yeni dahil olan birisiyle birlikte dengelerin değişmesi diğerlerinin yeni gelenle diyalog kurmaları, kişi de hemen terk edilme duygusunu aktifleştirmektedir.
Bu duygunun oluşumunda en büyük etken ilk çocukluk döneminde özellikle 12. ve 18. ayar arasında yaşanılan gerçekçi kayıp (anne veya babanın ölümü), anne yerine yani bakım veren, ilgi, şefkat, sevgi gösteren birinin kaybı (tabi bu durum anne tarafından tolere edilirse oluşmaz) annenin ve babanın evden ayrılması , sık sık bırakılmalar, annenin veya bakım verenin ciddi rahatsızlıkları, çocuktan duygusal uzak kalışlar, sürekli taşınma, ev içindeki kaos ortamları, annenin veya babanın madde bağımlılığı, sürekli değişen bakıcı (aile içinden veya aile dışından, tabi bu bakıcılar gerçek manada çocuğu sahiplenirse daha az sıkıntı oluşur) gibi durumlar oluşturur.
Bu duygunun ikinci büyük boyutu ve en çok göz ardı edilen boyutlarından birisi de ebeveynin özellikle çocuğa birincil bakım veren kimsenin çocuğa yaşattığı öldürücü duygusal bir histir. Bu durum bir çok ailede yaşanır ve o kadar normal görülür ki ileride patoloji oluşturacağı kimsenin aklına gelmez.Özellikle çocuğun kendini sözel ifade edemediği bir dönemde olduğu için çocuk kendisini bu duyguya karşı tamamen savunmasız hisseder.
Peki nasıl gerçekleşiyor derseniz;
Çocuk 12. ay itibariyle dünyayı keşfetme çabası içerisine girer, bu duygu emekleme ve yürümenin etkisiyle en yüksek noktasına gelir daha önce anneyle veya bakım verenle geçen yoğun içli - dışlı durum dışarıya doğru açılımla biraz farklılaşmaya başlar.
Bu döneme girildiğinde aktifleşen en büyük duygu çocuğun merak ve keşif duygusunun uzaklaşmacı yanına (anneden mesafe olarak) , annenin kendi çocukluğunda yaşadığı terk edilme , bırakılma , sevilmeme ve ilgi eksilmesi gibi duygular yoğun bir şekilde eşlik eder. Çocuk annenin kucağından kendini atar ve ev içerinde keşfe çıkmaya hazırlanır. Anne o ana kadar olabilme ihtimalini düşünürken bile çok sıkıntı duyduğu hissi çocuğun ayrışma davranışıyla birlikte canlı bir şekilde yaşamaya başlar.
Çocuğu, en büyük varlığı kendisinden uzaklaşma davranışı içine girmeye başlamıştır. Annenin zihninde :
- İşte yine oluyor çok sevdiğim , değer verdiğim , sahip olduğumu düşündüğüm nesne şimdi elimden yakıp gidiyor.
Annede ciddi bir korku ve kaygı başlar. Bilinçli olarak adlandırılamayacak bu korku duygusu annenin çocuğuna yoğun olarak yapacağı öldürücü bir duygusal duygunun habercisidir.
Anne kendisinden uzaklaşan , keşif için ilk deneyimler yaşayan çocuğun geriye dönüp bakmalarında (çocuğun anne , ben dünyayı keşfetmeye çıkıyorum fakat biraz cesaretsizim ne yapayım diye karasız kaldığı bakış şekli), anne yüz ifadesiyle içindeki duyguyu çocuğuna yansıtır. Kaygılıyım, korkuyorum, beni bırakmandan endişe duyuyorum. Bu durum dakikalar veya saniyeler içinde değil saniyenin onda bir zaman diliminde tüm hücrelerinizden yüz hatlarınıza yansır. Çocuk anneden aldığı bu duyguyla ikilem yaşar.
Annede ki kaygılıyım, korkuyorum, beni bırakmandan endişe duyuyorum duygularının temeli annenin geçmişte anne veya bakım vereninden yaşadığı yoksunluk duygusunun tüm hücrelerinde ve bilinçdışındaki kayıtlarıdır. Anne yaşadığı bu ayrışma davranışıyla birlikte bu duyguları gün yüzüne çıkıp aktifleşmiştir. Bilinçdışınız sizin bu ayrılığa tahammül edemeyen duygunuzu koruma altına almak için güçlü bir savunma mekanizması devreye sokar.
Çocuğunuza bakışlarınız ve yüz ifadenizle indirek yollarla sizden uzaklaşacak olursa ona verdiğiniz ilgiyi, alakayı ve sevgiyi keseceğinizi belirtirsiniz. Bu durumda uzaklaşmaya devam edecek olursa sizin sevginizden yoksun kalabileceği tehdidini iletirsiniz.
Çocuğun geri dönüp bakma davranışıyla yaşadığı bu kaos duygusu merak ve keşif duygusunun baş edilemez dürtüsüyle sürekli çatışma halinde kalır. Eğer çocuk uzaklaşacak olursa, keşif ve merak duygusundan dolayı anneyle mesafeyi açtığında cehennem duygusu yaratan sevildiği ve sevdiği nesnenin onu sevmeme, ilgi duymama duygularıyla baş başa kalacaktır.
Çocuk bünyesi bu duygunun ağırlığını kaldıramayacağı için anneye geri dönüş gerçekleşecek, anneye bağımlı, anneyi sürekli arayan ve onun her hareketini kendi hareketi gibi sanmaya başlayan bir çocuk ortaya çıkacaktır. Ya da anneden aldığı bu cehennem duygusuyla baş edebilirim diye yoluna devam edecek, bu seferde farklı bir duyguyu ömrü boyunca yaşayacak bir çocuk modeli ortaya çıkaracaktır (dışlanmışlık ).
Anne yaşadığı duyguyu bilinçli zihniyle mantıklı hale getirmek kendisine ve çevresindekilere, bende herhangi bir sıkıntı yok duygusunu verebilmek için çeşitli davranış yöntemleri ortaya çıkarır.
Bunların en dikkat çekenleri ;
* çocuğun kendi başına hareket etmesiyle bir yerlere çarpabileceği düşüncesi,
* kendisine ciddi zararlar verebileceği, düşüp yaralanabileceği gibi yoğun korkusu,
* çocuğunu tutarak, kucaklayarak koruma altına alması...
Çocuğa sürekli koruma kalkanı oluşturan anne bunun doğru annelik duygusu olduğunu kendine sürekli söyler ve bunu etrafında ki kişilerle birlikteyken de ifade edip duygusunun doğruluğunu kanıtlama çabası içine girer. (Bir çok çocuğun daha kötü şatlarda yaşıyor olmasına rağmen başlarına çok az veya hiç olay gelmemesi gerçeği göz önünde bulundurulduğunda ). Burada yerinde yeterince müdahale ve ortam düzenlemeleri kast edilmemektedir.
Annenin çocuğa geri dönüşlerinde verdiği yoğun duygu çocuğun hayatı boyunca ikili ilişkilerinde, sosyal ilişkilerinde, iş ilişkilerinde ve özel hayatında ki ilişki tavırlarında çok belirgin olarak sıkıntılı süreçler oluşturacaktır.
Dikkat edilmesi gereken başka bir hususta anne bu duygu yüklemesiyle çocuğun bireyselleşme çabasının önünü terk etme / terk edilme duygusuyla kapatmaktadır. Bunun sonucunda çocuğun anneye geri dönüşlerinin sıklığının artmaya başlaması ve anneye yapışma davranışı göstermesi de anneyi belirli bir zaman sonrası bunaltacaktır. Çocuğun anneden sürekli ilgi, alaka, onay, yönlendirme, destek ve komutlar beklediği sağlıksız bir yapı ortaya çıkacaktır. Bu yüzden sayın ebeveynler ve bakım verenler ilk çocukluk döneminde çocuklarınıza bireysel olmaları için fırsat verin, onlara destek olun. Eğer iç dünyanızda bir sıkıntı hissedecek olursanız bu duygunun neden olduğu üzerine lütfen düşünün. Çocuğunuzu çok sevdiğinizi söyleyerek kendi içsel sıkıntılarınızdan dolayı onun geleceğini elinden almayınız.
Bireyselliğini sağlıklı olarak kazanamayan bir çocuk, birilerinin esiri olmaya adaydır...
|
Yazan
|
Bu makaleden alıntı yapmak
için alıntı yapılan yazıya aşağıdaki ibare eklenmelidir: "Terk Edilmişlik Duygusu" başlıklı makalenin tüm hakları yazarı Psk.Dnş.İbrahim GÜLYAŞAR'e aittir ve makale, yazarı tarafından TavsiyeEdiyorum.com (http://www.tavsiyeediyorum.com) kütüphanesinde yayınlanmıştır. Bu ibare eklenmek şartıyla, makaleden Fikir ve Sanat Eserleri Kanununa uygun kısa alıntılar yapılabilir, ancak Psk.Dnş.İbrahim GÜLYAŞAR'ın izni olmaksızın makalenin tamamı başka bir mecraya kopyalanamaz veya başka yerde yayınlanamaz. |
1 Beğeni 
Yazan Uzman
|
| Makale Kütüphanemizden | ||||
|
Sitemizde yer alan döküman ve yazılar uzman üyelerimiz tarafından hazırlanmış ve pek çoğu bilimsel düzeyde yapılmış çalışmalar olduğundan güvenilir mahiyette eserlerdir. Bununla birlikte TavsiyeEdiyorum.com sitesi ve çalışma sahipleri, yazıların içerdiği bilgilerin güvenilirliği veya güncelliği konusunda hukuki bir güvence vermezler. Sitemizde yayınlanan yazılar bilgi amaçlı kaleme alınmış ve profesyonellere yönelik olarak
hazırlanmıştır. Site ziyaretçilerimizin o meslekle ilgili bir uzmanla görüşmeden, yazı içindeki bilgileri kendi başlarına kullanmamaları gerekmektedir. Yazıların telif hakkı tamamen yazarlarına aittir, eserler sahiplerinin muvaffakatı olmadan hiçbir suretle çoğaltılamaz, başka bir
yerde kullanılamaz, kopyala yapıştır yöntemiyle başka mecralara aktarılamaz. Sitemizde yer alan herhangi bir yazı başkasına ait telif haklarını ihlal ediyor, intihal içeriyor veya yazarın mensubu bulunduğu mesleğin meslek için etik kurallarına aykırılıklar taşıyorsa, yazının kaldırılabilmesi için site yönetimimize bilgi verilmelidir.
