Kendimlik-Kendimizi Kendimiz İçin Yaşamak
İnsanlar, başkaları için elinden gelenin en iyisini yapmaya çalışırlar. Başkaları üzülmesin diye kendilerinden feragat ederler. En güzel hediyeleri onlar için alırlar. Mutlu etmek için uğraşırlar. Çocuklarını en iyi okullarda okuturlar. Eşlerini en güzel şekilde yaşatırlar. Aileleri için yapamayacakları şey yoktur. Arkadaşlarını kırmamak için hayır demekte zorlanırlar. Peki kendileri için? Kendi için yaşayan kaç kişi var bu hayatta? Başkalarını evlerine misafir ederken en güzel şekilde hazırlanan kişiler kendilerini nasıl misafir ediyorlar? Kendisini hayatının neresine koyuyor? Bunu bir tür bencillik olarak mı algılıyorlar?
Hayatın koşturmacası içerisinde unuttuğumuz tek kişi kendimiz oluyoruz... İşe gidiyoruz çalışanlarımız, işimiz, patronumuz, yöneticimiz, çalışma arkadaşlarımız, müşterilerimiz... Eve geliyoruz çocuğumuz, eşimiz, ailemiz, arkadaşlarımız... Bu hayatın neresindeyiz? Kaç kişi kendi için bir şeyler yapabiliyor? Hayat geçip giderken tüm yapılacaklar emekliliğe mi kalıyor? Pişmanlıklar sardığında dört bir yanını iş işten geçmiş oluyor. “Keşke”lerle başlayan cümleler artıyor.
Kendini keşfetme yolculuğunda ihtiyaçlarını dinledin mi hiç? “İş, eş, çocuk, aile dışında benim ihtiyacım nedir?” Diye sorguladın mı? Ya da sorguladın “amannnn” yapılacak çok iş var deyip erteledin mi? Bir süre sonra bu “aman”lar biriktikçe nedensiz öfke patlamaları, depresyon, panik atak ya da bir takım semptomlar mı yaşamaya başladın? Kendini erteledikçe hayat seni kendine döndürmek için sinyaller vermeye başlar. Bu sinyalleri zamanında fark edemediğinde ise katlanarak üstüne gelebilir. Kendini hayatının neresine koyduğuna bir bak. Ne zaman kendin için gönlünce bir şeyler yaptın? Ne zaman kendine hiç nedensiz hediye aldın? Kendinle baş başa kalmak, keşfetmeye çalışmak, duygularını fark etmek, ihtiyaçlarını belirlemek terapi niteliğindedir. Kendi ruhunu okşamak, içindeki çocuğu korumak ve iyi bakmak ruhuna iyi gelendir. Kendini gerçekten tanıyor musun? Kendini keşfetmek için çaba gösteriyor musun? Bir insan tanıyorsun keşfetmek için elinden geleni yapıyorsun. Ya kendini? Maalesef bir çocuğumuz yapmıyor. Önemsemiyor. Boşa geçirilen bir zaman olarak görüyor. Belki de yüzleşmek istemiyor. Kendini en önemli misafir gibi ağırlayan kaç kişiyiz? Bir çok kişiyi evimizde ağırlarız. Onlar için en güzel yemekleri hazırlarız. Evimizi toplar, düzenleriz. Hiç kullanmadığımız tabakları, çatalları çıkartırız. Misafir odasını açarız. Kendimize geldiğinde sıradan bir hayat... Hiç nedensiz misafir odasında tek başına yemek yiyen kaç kişiyiz.. Malum artık misafir odaları da kalmadı ama eskiden kaç kişiydik.. Misafir tabaklarında yediğimiz ya da misafir yemeklerini yaptığımız olur mu? Oluyorsa bu gerçekten kendimize değerimizi gösterir. İnsanlar evde tek başına da olsa kendilerine önem vermeyi bilmesi gerekir. Başkaları için hazırlanan sofraları kendileri için de hazırlamalıdır. Onlara gösterdiği özeni kendisi için de göstermelidir. Kısacası ruhuna iyi geleni keşfetmeli ve yapmalıdır.
Ailesi, çocuğu olanlar kendiyle baş başa kalacağı zamanlar yaratmalıdır. Uzun bir saat mümkün değilse belki yarım saat de olsa bu fırsat için uğraşmalıdır. Hayatını daha verimli kullanabilmek adına ruhuna yatırım yapmalıdır. Eşler, ortak geçirdiği zaman kadar bireysel zaman da geçirebilmelidir. Farklı spor dallarına gitmek, farklı hobilerle uğraşmak, ayrı tatiller yapmak gibi kendilerine özgü bireysel zamanları da olmalıdır. Hem bireysel hem de ortak geçirilen zamanlar eşler arasındaki bağı da bir o kadar arttırmaktadır. Çocuğu olanlar ise bir eş çocuğuyla ilgilenirken diğer eş kendi ruhuna iyi geleni yapabilmelidir. Eşler arasındaki bu destek hem evliliklerini hem de ailelerini korumaktadır. Kültürümüzde maalesef nadir yapılan eylemlerdendir. Bir diğerinin özel hayatına saygı göstermek bir tür bencillik olarak adlandırılmaktadır. Belki de şimdiye kadar yazdığım her şey kültürümüzde bencillik olarak algılanmaktadır. Ama denemeye değer... Evde kimse yokken neden en paspal halimizle dolaşırız da başkaları için en güzel kıyafetleri giyeriz. Başkaları için yaptığımız onca güzel şeyi neden kendimize gelince önemsemeyiz. Diğerlerine güzel kokmak için sıktığımız parfümleri düşünün. Evde kendimiz için sıkmak delilik mi? Gözümüze güzel gelen en güzel pijamalarımızı giymek ruhumuzu okşamaz mı? Bunu her gün yapamasak da bazı günler yapmak ruhumuza iyi gelebilir. Kendimizi kendimiz için yaşamak gerektiğini düşünüyorum. Bunları yapan kaç kişiyiz merak ediyorum. Gönül isterdi ki çoğunlukta olup bu yazıyı okuduğunda farkındalıkla hayatına geçirebilmesi.
Hayatınızı bir üst aşamaya taşımak için hayallerinizi dinlemek gerekir. Hayalleri olmayan bir kişi sıradan hayatı içinde kaybolup gitmektedir. Belki de hayal kurmaya cesareti yoktur. Hayallerinin gerçekleşmesi için umudu olmayabilir. Kendinde o gücü de bulmayabilir. Kendi için hayat yaşayanlar ne istediklerini iyi bilirler. Kendilerine göre stratejiler belirleyebilirler. Bu da ancak kendini tanımakla mümkündür. Kendini tanımaya zamanın ya da cesaretin yoksa bir uzman eşliğinde de tanıyabilirsin. Herkes uzmana gitme konusunda aynı fikirde olmayabilir. Bazısı delilik olarak görebilir, bazısı boşa para harcamak bazısı ise değişim yaratacağına inanmayabilir. Kimi insanlar ise ancak çok büyük bir problem yaşandığında gidileceğini düşünebilir. Bir uzmana sadece kendini keşfetmek için gidenlerin kendisine vermiş olduğu en büyük ve en önemli hediye olduğunu düşünürüm.
Kendinize iyi gelen şeyleri asla ertelemeyin. Yoğun iş hayatı, aile hayatı içerisinde kaybolmayın. Kendinize yapacağınız yatırım asla zaman kaybı değildir. Başkaları kadar kendinizi de düşünmek hayata dair yakıtınızı arttırır. Bu yakıtı erken bitirenler genellikle kendi bedenine, ruhuna yatırım yapmayanlardır. Böyle olduğunda erken yaşta hastalıklar ve tükenmişlikler yakamızı bırakmayabilir. Günümüzde bir çok hastalık strese bağlı ortaya çıkmaktadır. Bu hastalıklar sadece ruh hastalıkları değildir. Fizyolojik hastalıkların çoğu kanıtlara dayanarak stres ve çocukluk travmalarına bağlı olarak ortaya çıkmaktadır. Kendini ihmal edip ruhuna yatırım yapmayanlar maalesef kısa sürede bir takım hastalıklarla da uğraşmak zorunda kalmaktadır. Onun için insanlar kendilerini ihmal etmemelidir. Başkalarına gösterdiğini özeni, sevgiyi, ,ilgiyi kendilerine de göstermelidir.
Hayatın renklerini görebilmek için ruhunuzun kapılarını açık tutmak gerekir. Hayat, siyah beyaz olduğunda ruhunuzun karartısı bir süre sonra hayatınızı zorlaştırabilir. Bir çok rengi görebilmek kadar hayata geçirmek de önemlidir. Bunun için ne paraya ne de çokça zamana ihtiyacınız vardır. Olay, sadece görebilmektir. Hayatınıza geçirebileceğiniz küçük detaylar büyük etkiler yaratabilir. Kendiniz için yaptığınız hiç bir şeyi bencillik olarak adlandırmayın. Kendim için yaptığım en büyük yatırım olarak adlandırın. Buna “kendimlik” de diyebiliriz. O zaman “kendimlik” yaptığınız şeylerin başlaması ve artması dileğiyle...
Hayatın koşturmacası içerisinde unuttuğumuz tek kişi kendimiz oluyoruz... İşe gidiyoruz çalışanlarımız, işimiz, patronumuz, yöneticimiz, çalışma arkadaşlarımız, müşterilerimiz... Eve geliyoruz çocuğumuz, eşimiz, ailemiz, arkadaşlarımız... Bu hayatın neresindeyiz? Kaç kişi kendi için bir şeyler yapabiliyor? Hayat geçip giderken tüm yapılacaklar emekliliğe mi kalıyor? Pişmanlıklar sardığında dört bir yanını iş işten geçmiş oluyor. “Keşke”lerle başlayan cümleler artıyor.
Kendini keşfetme yolculuğunda ihtiyaçlarını dinledin mi hiç? “İş, eş, çocuk, aile dışında benim ihtiyacım nedir?” Diye sorguladın mı? Ya da sorguladın “amannnn” yapılacak çok iş var deyip erteledin mi? Bir süre sonra bu “aman”lar biriktikçe nedensiz öfke patlamaları, depresyon, panik atak ya da bir takım semptomlar mı yaşamaya başladın? Kendini erteledikçe hayat seni kendine döndürmek için sinyaller vermeye başlar. Bu sinyalleri zamanında fark edemediğinde ise katlanarak üstüne gelebilir. Kendini hayatının neresine koyduğuna bir bak. Ne zaman kendin için gönlünce bir şeyler yaptın? Ne zaman kendine hiç nedensiz hediye aldın? Kendinle baş başa kalmak, keşfetmeye çalışmak, duygularını fark etmek, ihtiyaçlarını belirlemek terapi niteliğindedir. Kendi ruhunu okşamak, içindeki çocuğu korumak ve iyi bakmak ruhuna iyi gelendir. Kendini gerçekten tanıyor musun? Kendini keşfetmek için çaba gösteriyor musun? Bir insan tanıyorsun keşfetmek için elinden geleni yapıyorsun. Ya kendini? Maalesef bir çocuğumuz yapmıyor. Önemsemiyor. Boşa geçirilen bir zaman olarak görüyor. Belki de yüzleşmek istemiyor. Kendini en önemli misafir gibi ağırlayan kaç kişiyiz? Bir çok kişiyi evimizde ağırlarız. Onlar için en güzel yemekleri hazırlarız. Evimizi toplar, düzenleriz. Hiç kullanmadığımız tabakları, çatalları çıkartırız. Misafir odasını açarız. Kendimize geldiğinde sıradan bir hayat... Hiç nedensiz misafir odasında tek başına yemek yiyen kaç kişiyiz.. Malum artık misafir odaları da kalmadı ama eskiden kaç kişiydik.. Misafir tabaklarında yediğimiz ya da misafir yemeklerini yaptığımız olur mu? Oluyorsa bu gerçekten kendimize değerimizi gösterir. İnsanlar evde tek başına da olsa kendilerine önem vermeyi bilmesi gerekir. Başkaları için hazırlanan sofraları kendileri için de hazırlamalıdır. Onlara gösterdiği özeni kendisi için de göstermelidir. Kısacası ruhuna iyi geleni keşfetmeli ve yapmalıdır.
Ailesi, çocuğu olanlar kendiyle baş başa kalacağı zamanlar yaratmalıdır. Uzun bir saat mümkün değilse belki yarım saat de olsa bu fırsat için uğraşmalıdır. Hayatını daha verimli kullanabilmek adına ruhuna yatırım yapmalıdır. Eşler, ortak geçirdiği zaman kadar bireysel zaman da geçirebilmelidir. Farklı spor dallarına gitmek, farklı hobilerle uğraşmak, ayrı tatiller yapmak gibi kendilerine özgü bireysel zamanları da olmalıdır. Hem bireysel hem de ortak geçirilen zamanlar eşler arasındaki bağı da bir o kadar arttırmaktadır. Çocuğu olanlar ise bir eş çocuğuyla ilgilenirken diğer eş kendi ruhuna iyi geleni yapabilmelidir. Eşler arasındaki bu destek hem evliliklerini hem de ailelerini korumaktadır. Kültürümüzde maalesef nadir yapılan eylemlerdendir. Bir diğerinin özel hayatına saygı göstermek bir tür bencillik olarak adlandırılmaktadır. Belki de şimdiye kadar yazdığım her şey kültürümüzde bencillik olarak algılanmaktadır. Ama denemeye değer... Evde kimse yokken neden en paspal halimizle dolaşırız da başkaları için en güzel kıyafetleri giyeriz. Başkaları için yaptığımız onca güzel şeyi neden kendimize gelince önemsemeyiz. Diğerlerine güzel kokmak için sıktığımız parfümleri düşünün. Evde kendimiz için sıkmak delilik mi? Gözümüze güzel gelen en güzel pijamalarımızı giymek ruhumuzu okşamaz mı? Bunu her gün yapamasak da bazı günler yapmak ruhumuza iyi gelebilir. Kendimizi kendimiz için yaşamak gerektiğini düşünüyorum. Bunları yapan kaç kişiyiz merak ediyorum. Gönül isterdi ki çoğunlukta olup bu yazıyı okuduğunda farkındalıkla hayatına geçirebilmesi.
Hayatınızı bir üst aşamaya taşımak için hayallerinizi dinlemek gerekir. Hayalleri olmayan bir kişi sıradan hayatı içinde kaybolup gitmektedir. Belki de hayal kurmaya cesareti yoktur. Hayallerinin gerçekleşmesi için umudu olmayabilir. Kendinde o gücü de bulmayabilir. Kendi için hayat yaşayanlar ne istediklerini iyi bilirler. Kendilerine göre stratejiler belirleyebilirler. Bu da ancak kendini tanımakla mümkündür. Kendini tanımaya zamanın ya da cesaretin yoksa bir uzman eşliğinde de tanıyabilirsin. Herkes uzmana gitme konusunda aynı fikirde olmayabilir. Bazısı delilik olarak görebilir, bazısı boşa para harcamak bazısı ise değişim yaratacağına inanmayabilir. Kimi insanlar ise ancak çok büyük bir problem yaşandığında gidileceğini düşünebilir. Bir uzmana sadece kendini keşfetmek için gidenlerin kendisine vermiş olduğu en büyük ve en önemli hediye olduğunu düşünürüm.
Kendinize iyi gelen şeyleri asla ertelemeyin. Yoğun iş hayatı, aile hayatı içerisinde kaybolmayın. Kendinize yapacağınız yatırım asla zaman kaybı değildir. Başkaları kadar kendinizi de düşünmek hayata dair yakıtınızı arttırır. Bu yakıtı erken bitirenler genellikle kendi bedenine, ruhuna yatırım yapmayanlardır. Böyle olduğunda erken yaşta hastalıklar ve tükenmişlikler yakamızı bırakmayabilir. Günümüzde bir çok hastalık strese bağlı ortaya çıkmaktadır. Bu hastalıklar sadece ruh hastalıkları değildir. Fizyolojik hastalıkların çoğu kanıtlara dayanarak stres ve çocukluk travmalarına bağlı olarak ortaya çıkmaktadır. Kendini ihmal edip ruhuna yatırım yapmayanlar maalesef kısa sürede bir takım hastalıklarla da uğraşmak zorunda kalmaktadır. Onun için insanlar kendilerini ihmal etmemelidir. Başkalarına gösterdiğini özeni, sevgiyi, ,ilgiyi kendilerine de göstermelidir.
Hayatın renklerini görebilmek için ruhunuzun kapılarını açık tutmak gerekir. Hayat, siyah beyaz olduğunda ruhunuzun karartısı bir süre sonra hayatınızı zorlaştırabilir. Bir çok rengi görebilmek kadar hayata geçirmek de önemlidir. Bunun için ne paraya ne de çokça zamana ihtiyacınız vardır. Olay, sadece görebilmektir. Hayatınıza geçirebileceğiniz küçük detaylar büyük etkiler yaratabilir. Kendiniz için yaptığınız hiç bir şeyi bencillik olarak adlandırmayın. Kendim için yaptığım en büyük yatırım olarak adlandırın. Buna “kendimlik” de diyebiliriz. O zaman “kendimlik” yaptığınız şeylerin başlaması ve artması dileğiyle...
|
Yazan
|
Bu makaleden alıntı yapmak
için alıntı yapılan yazıya aşağıdaki ibare eklenmelidir: "Kendimlik-Kendimizi Kendimiz İçin Yaşamak" başlıklı makalenin tüm hakları yazarı Uzm.Psk.Ebru ZORLUTUNA'e aittir ve makale, yazarı tarafından TavsiyeEdiyorum.com (http://www.tavsiyeediyorum.com) kütüphanesinde yayınlanmıştır. Bu ibare eklenmek şartıyla, makaleden Fikir ve Sanat Eserleri Kanununa uygun kısa alıntılar yapılabilir, ancak Uzm.Psk.Ebru ZORLUTUNA'nın izni olmaksızın makalenin tamamı başka bir mecraya kopyalanamaz veya başka yerde yayınlanamaz. |
7 Beğeni 
Yazan Uzman
|
Sitemizde yer alan döküman ve yazılar uzman üyelerimiz tarafından hazırlanmış ve pek çoğu bilimsel düzeyde yapılmış çalışmalar olduğundan güvenilir mahiyette eserlerdir. Bununla birlikte TavsiyeEdiyorum.com sitesi ve çalışma sahipleri, yazıların içerdiği bilgilerin güvenilirliği veya güncelliği konusunda hukuki bir güvence vermezler. Sitemizde yayınlanan yazılar bilgi amaçlı kaleme alınmış ve profesyonellere yönelik olarak
hazırlanmıştır. Site ziyaretçilerimizin o meslekle ilgili bir uzmanla görüşmeden, yazı içindeki bilgileri kendi başlarına kullanmamaları gerekmektedir. Yazıların telif hakkı tamamen yazarlarına aittir, eserler sahiplerinin muvaffakatı olmadan hiçbir suretle çoğaltılamaz, başka bir
yerde kullanılamaz, kopyala yapıştır yöntemiyle başka mecralara aktarılamaz. Sitemizde yer alan herhangi bir yazı başkasına ait telif haklarını ihlal ediyor, intihal içeriyor veya yazarın mensubu bulunduğu mesleğin meslek için etik kurallarına aykırılıklar taşıyorsa, yazının kaldırılabilmesi için site yönetimimize bilgi verilmelidir.
