TIRNAK YEME DAVRANIŞI
Çocuk anksiyetesi yani çocuğun kaygılı olma durumu davranışında çeşitli problemlere yol açıyor ya da davranış gerilemesine sebebiyet veriyor. Tırnak yeme, parmak emme, yeniden alt ıslatmaya başlama, kekeleme veya konuşmada çocuklaşma gibi çeşitli problemler görünür. Bu hafta bunlardan bir tanesi olan tırnak yeme problemini ele alacağız.
Tırnak yeme davranışı bir davranış bozukluğudur. Tırnak yeme alışkanlığı fiziksel bir rahatsızlık olmaktan çok psikolojik bir rahatsızlık olarak kabul edilir. Tırnak yeme alışkanlığının altında mutlaka psikolojik bir sebep yatmaktadır. Genelde çok küçük yaşlarda başlayan bu alışkanlık ergenlik dönemine kadar olan süreçte çok fazla rastlanır. Ve eğer bu alışkanlığa neyin sebep olduğu bulunamazsa tırnak yemenin önüne geçilemez. Çünkü başlangıçta buna sebep olan durum ya da diğer bir deyişle sorun, ortadan kaldırılmazsa kişinin bu alışkanlığı bırakması için bir hiçbir geçerli sebep yoktur.
Tırnak yeme alışkanlığını "onikofaji" olarak isimlendirilir. Tırnak yemek, sosyal çevrede problem oluşturabilir. Görüntü olarak hoş olmayan bir el görüntüsü ortaya çıkar.
Çocuklarda tırnak yeme okul öncesi ve okul dönemi olmak üzere birkaç dönemde incelenebilir. Akabinde yetişkinlik döneminde tırnak yeme durumu cereyan edebilir.
Okul öncesi dönemde tırnak yiyen Freud oral dönemde takılmış bireylerde olabileceğini ifade etmiştir. Yani hayatın ilk iki yılında takılıp kalma denilebilir. Emme döneminden çıkan çocuk ağzıyla çok alakadar olup, bir süre boşluk hisseder. Bundan dolayı ne bulursa ağzına götürme eğilimindedir.
Bazen hiçbir neden yokken modelleme yoluyla da çocuğun tırnak yemeye başladığı görülmektedir. Ailesinde ya da yakın çevresinde tırnak yiyen birisini gören çocuk bu davranışı taklit etme yoluna gidebilir.
Okul çağı dönemde başaklayan tırnak yeme alışkanlığı ise çocuklar yeni otoriteler ve yeni kuralların tanındığı döneme denk gelir. Bu durum çocukta fazlasıyla kaygılandırır. Kaygılanan çocuk gerileme yaşar, tıpkı annesinin yanındaymışçasına eline sarılır.
Yetişkinlikte boy gösteren tırnak yeme davranışı ise geçmişle ilgili kaygıları olan çözümlenmemiş bir duygunun eseridir. Kıskançlık, kendine güvensizlik, öfke, korku duygusu bireyi bu davranışa itecektir.
Bu davranışın altında yatan sebepler çoğunlukla psikolojik rahatsızlıklardır.
Tırnak yemek bir güvensizlik belirtisi olarak kabul edilir. Aile içinde aşırı baskılı ve otoriter bir eğitimin uygulanması, çocuğun sürekli azarlanarak eleştirilmesi, kıskançlık, yeterli ilgi ve sevgi görememe sıkıntı ve gerginlik başlıca nedenlerdir.
Anne-baba geçimsizlikleri, anne babanın sık kavga etmesi, ailedeki sorunlar çocuklarda tırnak yeme gibi davranışlara neden olur. Bunun yanı sıra anne babanın aşırı kaygılı olması çocuğu aşırı derecede koruyup kollaması ayrıca anne babanın çocuklar arasında ayrım yapması çocuklar arasında kıskançlığa yol açar. Bu da dolaylı şekilde kendini tırnak yeme olarak gösterir.

Çocuğun üstüne fazla gidilmemelidir. Çocuk aileyle inatlaşabilir. Kızmak ya da sürekli uyarmak yerine öncelikle bu davranışı edinmesine sebep olabilecek ev içindeki sorun aranmalı ve çözülmeye çalışılmalıdır.

Bu tip bir davranış için kişinin psikolog desteği alması iyi olacaktır. Sonuç olarak bu davranışın yerine yeni davranış ritüelleri eklenebilir. Başka el uğraşları, tırnak cilası kullanma, tırnak bakımı yapma gibi.